260
#پارت۲۶۰
#آویــــنـــا
اب دهنمو پرصدا قورت دادم وسرمو پایین انداختم
حرفی واسه گفتن نداشتم!
_آوینا جواب منو بده!
سرمو بلند کردم : خب... خب... مـــ
پرید میون حرفم : بدون دروغ گفتن حرفتو بزن!
اب دهنمو پرصدا قورت دادم : ژوان بچه ی ... بچه ی منو رایمونه!
هینی کشید : چییی؟؟؟
سرمو پایین انداختم و اومد کنارم : چی داری میگی آوینا ؟!
سرمو پایین انداختم و ژوانو رو تخت گداشتم و بلند شدم
_مامان
دستش به معنی ساکت بالا اورد
_ هیس هیچی نگو
_مجبور بودم مامان
_چه اجباری؟؟
_ من اگه میگفتم حامله م نمیتونستم از رایمون طلاق بگیرم اون یکی زن هم از رایمون باردار بود
من نمیتونستم یه زن دیگه رو کنار رایمون تحمل کنم!
من نمیتونستم بذارم رابطه عمو و بابا خراب شه مامان مجبور بودم درک کن!
مامان شروع کرد به گریه کردن اومد و کنارم
_بمیرم برات پس بخاطر همین خواستی بری یه شهر دیگه؟!
سرمو تکون دادم : اره
دستشو رو صورتم گذاشت : من فداتشم که نفس مامان
من شرمندتم
_مامان تو چرا؟؟
سرشو پایین انداخت :اون همه سال ازت دور بودم خواستم واست جبران کنم اما بعدش زندگیت تلخ تر از همیشه شد.
سرمو پایین انداختم : این بچه تنها یادگاری از رایمونه مامان اگه ژوان نبود من نمیتونستم زندگی کنم بخدا
نگاهی به ژوان انداخت : راستش هیج وقت باور نکردم که این بچه تو نیست همیشه این حسی بهم میگفت
این بچه خوده خودته!
دستمو گرفت و محکم منو تو بغلم گرفت...
_بمیرم برات دخترک نازم من شرمندتم!
_مامان تو چرا؟؟
اشکاشو پاک کرد و رفت سمت ژوان و با تمام عشقش تو بغلش گرفت.