233
hdyhچیزی نگذشت که در اتاق به صدا دراومد و پشت سرش صدای نازک بچگونه‌ای اجازه‌ی ورود خواست
-میشه بیام توم؟
ناخودآگاه از روی تخت بلند شدم و به سمت در پرواز کردم
در رو براش باز کردم
-چرا نمیشه بیا تو
خودم رو کنار کشیدم و با دست به داخل اشاره کردم
سرش رو پایین انداخته بود، قدمی به جلو برداشت و ایستاد، حس کردم معذبه
کنارش زانو زدم، دستم رو زیر چونش بردم و سرش رو بلند کردم
چه چشم‌های قشنگی داره
لبخندی به صورت درخشانش زدم
-برو بشین روی تخت من بگم یه چیزی برای خوردن بیارن
سرش رو تکون داد و به سمت تخت رفت
از روی زمین بلند شدم که یهو چیزی یادم اومد
برگشتم سمت ایوا که وسط تخت نشسته بود و با عروسکش بازی می‌کرد
-ایوا
سرش رو بلند کرد و با چشم‌های پر از سوال نگاهم کرد
-بله؟
-میتونی غذا‌های اینجا رو بخوری؟
شونه ای بالا انداخت
-تاحالا نخوردم ولی ایان میگفت مزشون فرق نداره
سری تکون دادم
-آره مزشون فرق نداره خیلی، فقط قیافشون متفاوته امیدوارم خوشت بیاد
سرش رو تکون داد و دوباره سرگرم بازی شد
در رو بیشتر باز کردم و از اتاق خارج شدم
-ببخشید میشه بگید یکم برامون خوراکی بیارن
-بله سرورم
تعظیم کوتاهی کرد و از اتاق دور شد سری برای سرباز دیگه کنار اتاق تکون دادم و برگشتم توی اتاق
عادت نداشتم یکی بهم بگه سرورم قبلا فکر می‌کردم حس خوبی داره ولی الان؟
نفس عمیقی کشیدم تا ذهنم رو خالی از هر چیزی کنم
رفتم پیش ایوا، کنارش روی تخت نشستم
-خب عزیزم نمیخوای با من حرف بزنی؟
سرش رو بلند کرد
-چی بگم؟
-دوست نداری با من آشنا شی؟
-من همه چیز رو راجع بهت میدونم
-عه کی بهت گفته؟
-ایان
میدونستم ایان چه چیزایی بهش گفته ولی دوست داشتم باهاش حرف بزنم
-چیا گفته؟
لبخند مهربونی زد
-گفته که خیلی خوشگلی
-راست گفته؟
سرش رو تند تند تکون داد
-آره آره تو خیلی خوشگلی
به این حرکتش خندیدم و دستی به سرش کشیدم
-میخوای باهم بازی کنیم؟
چشم‌هاش برق زد
-اهوم
اما یهو لباش آویزون شد، سرش رو پایین انداخت و به عروسکش خیره شد
-چی شد؟
با چشم‌های اشکی نگاهم کرد
-من فقط یدونه عروسک دارم اون یکی عروسکم همیشه پیش مامان بود
سعی کردم لبخند روی لبم پاک نشه
-اشکال نداره، برات عروسک درست می‌کنم
-دلم برای مامان تنگ شده
صدای بغض دارش خنجر شد و توی قلبم فرو رفت
به سمت خودم کشیدمش و بغلش کردم