2..

Beni üzen bir başka şeyde şu ki;

zaman geçtikçe daha az aklıma geldiğini fark ettim,

yüzün giderek silikleşmeye başladı,

yüzünde ki çizgileri, ayrıntıları unutuyorum yavaş yavaş,

sesin daha uzaktan yankılanıyor kafamın içinde,

bu da en az gidişin kadar hüzünlü.

Garip olansa, seni ilk gördüğüm gün kü halin hiç değişmiyor zihnimde,

sanki bir fotoğraf karesinden ibaretmişsin gibi ,

sanki, aslında hiç var olmamışsın da, aklım bana boktan bir oyun oynamış gibi,

Gerçekten var mıydın sahi?

Gerçekten sevişmiş miydik??