18

تعلق به تو،برای من بزرگ ترین هدیه‌ ای است که می‌توانم از قلبت بگیرم.

قسم به تک تک ستاره های درون چشمان درخشانت و به بزرگی اقیانوس آرام تا لحظه ای که اسمم را صدا میزنی فدایت میشوم.

چشمان درخشان تو آفریده شدن برای تحسین،و وجودت برای پرستیده شدن.

وجودت دلنشین است مانند دیدن ماه کامل بعد از شب های پی در پی ابری.

لمس لب های تو برای من به شیرینی کیک وانیلی و بوسیدن تو به نرمی گلبرگ های بابونه بود.

در توصیف لحظه بوسیدن تو اصلا نمیدانم چه بگویم، شاید برای لحظه ای بهشت را لمس کردم و به بغل تو بازگشتم.

شاید برای لحظه ای هیچ چیز معنی ای نداشت،جز شیرینی لب های تو.

و در وصف وجودت،تنها زمانی که بتوان اعماق قلب من را دید وجود تو وصف خواهد شد،وجودی که زیباتر از هر نسیم بهاری‌ست.

من و تو در این روز و در این ساعت از دنیای پوچِ بی هم جدا شدیم تا خالق قلب هم شویم.

خالق قلب من بودن یعنی تا زمانی که قلبی در این سینه میتپد تو خالصانه دوست داشته خواهی شد.