152
Khatuni
အဓိက ဇာတ်လိုက်နဲ့ လက်ထပ်ခြင်း
အပိုင်း ၁၅၂
လောင်ရှောင်က လေးနက်သောလေသံဖြင့် "ဟုတ်" ဟုဖြေပြီးနောက်၊ သူအကြည့်လျှော့ပြီး ရှုပ်ပွနေသောစားပွဲပေါ်ကို အာရုံစိုက်လိုက်သည်။ ဝိုင်ဖန်ခွက်သည် တိမ်းစောင်းနေပြီး အလင်းရောင်ကို ထင်ဟပ်နေသည့် ဝိုင်နီအချို့ ကျန်နေသေးသည်။
"ကျစ်ယွမ် စက်မှုကောလိပ်က တော်ဝင်မြို့တော်မှာ သူ့မြေကို ရပ်တည်နိုင်ခဲ့ရင်၊ ကျင်းလင်နဲ့ ကျွန်တော့်လမ်းကြောင်းကို ပိုလွယ်ကူစေလိမ့်မယ်" ဟု ခံစားချက်မဲ့စွာပြောခဲ့သည်။
စကားပြီးသောအခါ ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အနည်းငယ် ဖိထားခဲ့သည်။
သူ တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်လိုက်လိုက်ပြီး ထမင်းစား စားပွဲပေါ်ရှိ ထိုင်ခုံဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ရန်ချန်း၏ သိမ်မွေ့သော အကြည့်ကို ချက်ချင်း တွေ့လိုက်ရသည်။
လောင်ရှောင်သည် လျင်မြန်စွာငုံ့ကြည့်ကာ နှာခေါင်းကို ရှုံ့ပြသော်လည်း သူမည်မျှပင် ရင့်ကျက်ဟန်ဆောင်နေပါစေ ကြမ်းတမ်းသော လူ့အဖွဲ့အစည်းကို မရင်ဆိုင်ရသေးသည့် လူငယ်တစ်ယောက်အဖြစ် သူ့အတွေးများကို သူ့မျက်နှာအနှံ့ ရေးထားသည်။
သူသေချာသိချင်သော်လည်း သူပြောသည့်အတိုင်းပင် ချီတုံချတုံဖြစ်နေသည် - "အနည်းဆုံးတော့ ဦးလေးနဲ့ အဒေါ်က နောင်ကျရင် ငါ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ဘူး မဟုတ်လား"
ရန်ချန်း မမျိုသိပ်နိုင်တော့ဘဲ ရယ်လိုက်သည်။
သူ့အသံက မကျယ်ဘူး။ တစ်စုံတစ်ယောက်က "အိပ်မက်ရှိခြင်းက ကြီးမြတ်တယ်" သီချင်းဆိုနေသည့် ဤနေရာ၌ သူနှင့် အနီးဆုံးထိုင်နေသော ချန်ကျင်းယောင်ကသာ သူ့အသံကိုကြားနိုင်သည်။
သူ့အကြည့်တွေကို ဖုံးကွယ်မထားတော့ဘူး။ အဝေးက သူ့ကို လှမ်းကြည့်ရင်း တူညီတဲ့ အမြစ်ကနေ ဆင်းသက်လာရင်တောင် သူ့ကို ကောင်းကောင်း ဆက်ဆံဖို့ တွန်းအား မရှိတော့ဘူး။ ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောရလျှင် ဘဝသည် သူ့အပေါ် ဆက်ဆံပုံကောင်းလွန်းသည်။
လုပ်ငန်းကိစ္စများအကြောင်း မပြောကြသောကြောင့် ရန်ချန်းသည် စိတ်အေးလက်အေး ခံစားရပြီး ပျင်းရိစွာ နောက်သို့ ဆုတ်ကာ သူ့ပါးစပ်ကို သွားကြားထိုးတံဖြင့်ထိုးပြီး ညာလက်ကို ချန်ကျင်းယောင်၏ ကုလားထိုင်နောက်ဘက်တွင် ထားထားသည်။ ရပ်ကြည့်နေသူတစ်ဦးအနေဖြင့် သူသည် ဖရိုဖရဲမြင်ကွင်းကို ခံစားနေပုံရသည်။
ချန်ကျင်းယောင်က သူ့ပေါင်ကို စားပွဲအောက်မှာ ဆိတ်ပြီး သူ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိုက်ကြည့်တဲ့ အထိ မပြီးသေးဘဲ ကောင်းကောင်း ရိုက်နှက်ဖို့ ထိုက်တန်တဲ့ သူ့အမူအရာက အနည်းငယ် ထိန်းထားနိုင်ခဲ့သည်။
ထိုလူသည် သူ့အကြည့်ကို ဖြည်းညင်းစွာ ရှောင်လိုက်ပြီး သူ့ရှည်လျားသော အနက်ရောင် မျက်တောင်များ အနည်းငယ် တုန်ခါသွားသည်။ ခဏအကြာတွင် သူ့လျှာဖျားလေး အနည်းငယ်ထွက်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းဖြင့်"ဟမ်” ဟုပြောလိုက်သည်။
“……”
ချန်ကျင်းယောင်သည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းကို သပ်ကာ သူ့ကို ဂရုမစိုက်တော့ပေ။ သူမသည် လောင်ရှောင်ကို အကြည့်လွှဲလိုက်ပြီး "စိတ်မပူပါနဲ့ ကျင်းလင်ကို ကောင်းကောင်း ဆက်ဆံနေသမျှ ငါမင်းရဲ့ လော်ဘီသမား ဖြစ်မှာပါ"
မူလက သူမ၏ မိဘများသည် ယုတ္တိမတန်ဟု ဆိုချင်သော်လည်း သူမ၏ လျှာဖျားတွင်ရှိသော စကားလုံးများကို ရုတ်တရတ် ကြားဖြတ်သွားခဲ့သည်။
သူမ၏ စကားများသည် နှစ်သိမ့်ဖွယ်ကောင်းသော်လည်း ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ပုံမပေါ်ပါ။
ခဏတိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် သူမ မေးလိုက်သည်။ "ကျင်းလင် ဒီအကြောင်းကို သိလား?"
လောင်ရှောင်က ခေါင်းခါခဲ့သည်။ "ကျွန်တော် သူမကို မပြောပြထားဘူး"
"ဒါပေမယ့် သူမ ကျွန်တော့လုပ်ငန်းအကြောင်း သိတယ်။" အရင်က သူမကို ပြောဖူးသည်။ ထိုအချိန်တွင် ချန်ကျင်းလင်သည် အကူအညီပေးရန် အဆက်မပြတ် ကမ်းလှမ်းနေသော်လည်း အကြောင်းပြချက် မျိုးစုံဖြင့် သူမကို ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။
"ဒါပေမယ့် သူမက ဉာဏ်ကောင်းတယ်၊ တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိတယ်"
ထိုနောက်ဆုံးစာကြောင်းကို သူပြောသောအခါတွင် သူ၏ ကြည်လင်ပြီး တက်ကြွသောအကြည့်တွင် အနည်းငယ် ပြုံးနေသည်။
ချန်ကျင်းယောင် အံ့အားသင့်သွားပြီး ပြုံးလိုက်သည်။
ထို့နောက် သူမသည် ရန်ချန်းကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ရန်ချန်းသည် ချက်ချင်း သတိပြန်ဝင်လာကာ သူမကို လှည့်ကြည့်ရန် မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး သူ့အမူအရာ အနည်းငယ် မှိန်းသွားသည်။
"လောင်ရှောင် ကိုကြည့်။" သူမနားကို ကပ်လိုက်ပြီး နားရွက်ကို ကိုက်လိုက်သည်။
သူမသည် ဤအခွင့်အရေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ရန်ချန်းကို စံနမူနာကို ပြကာ သူ့ဆီမှ သင်ယူခွင့် ပေးခဲ့ရသည်။
ပြင်းပြင်းထန်ထန် တိုက်တွန်းရန်အတွက် ချန်ကျင်းယောင်က သက်ပြင်းချခဲ့သည်။ "အို့ ကျင်းလင် ယောက်ျားတွေအကြောင်း သိတာပဲ"
ရန်ချန်းသည် လိမ္မာပါးနပ်သူဖြစ်သည်။ ချန်ကျင်းယောင်ရဲ့ အဓိပ္ပာယ် ဖွင့်ဆိုချက်ကို သူ ဘယ်လိုမှ နားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။ တရားခံလို့ ခေါ်နိုင်တဲ့သူကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ ကော့နေသည်။
ထို့နောက် သူ့အတွေးများကို စုစည်းကာ သူမကို ချေပလိုသော်လည်း ချန်ကျင်းယောင်သည် ပြခန်းတစ်ခုအတွက် သက်ပြင်းချလိုက်သလိုမျိုး သူ့အကြည့်ကို လှည့်လိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“………”
ချန်ကျင်းယောင် - "စီးပွားရေးတစ်ခု စလုပ်ရတာ အရမ်းပင်ပန်းပြီး အချိန်ကုန်တာပါပဲ၊ ငါ မင်းကိုနားလည်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါ ကျင်းလင် ဘက်က အနည်းနဲ့အများမို့လို့ ငါ့အတွေးတွေက ပိုအတ္တဆန်တယ်။ မင်းရဲ့အလုပ်က ဘယ်လောက်ပဲအလုပ်ရှုပ်နေပါစေ ကျင်းလင်နဲ့လိုက်ဖို့ အချိန်ခဏ ယူသင့်တယ်။"
“မိန်းကလေးတွေက ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ မတူဘူး။ မိန်းကလေးတွေက ပိုသတိထားရတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့အနာဂတ်အတွက် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်နေတဲ့အချက်က သူမကို အချစ်ခံရမှာ သေချာပေမယ့် ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် မင်း အလုပ်အရမ်းရှုပ်နေလို့ သူမနဲ့ မကြာခဏ စာမပြန်ဖြစ်ခဲ့ဘူး။ ဒါက သူမရဲ့ လုံခြုံတဲ့ ခံစားချက်ကို ဆုံးရှုံးစေလိမ့်မယ်။”
ချန်ကျင်းယောင်က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အသံထွက်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း အဆုံးတွင် သူမသည် အတော်လေး လေးနက်နေပုံရပြီး သူမ စကားများ ပြောလိုက်သည်နှင့် သိသာထင်ရှားလာသည်။
......
zawgyi
အဓိက ဇာတ္လိုက္နဲ႔ လက္ထပ္ျခင္း
အပိုင္း ၁၅၂
ေလာင္ေ႐ွာင္က ေလးနက္ေသာေလသံျဖင့္ "ဟုတ္" ဟုေျဖၿပီးေနာက္၊ သူအၾကည့္ေလွ်ာ့ၿပီး ႐ႈပ္ပြေနေသာစားပြဲေပၚကို အာ႐ုံစိုက္လိုက္သည္။ ဝိုင္ဖန္ခြက္သည္ တိမ္းေစာင္းေနၿပီး အလင္းေရာင္ကို ထင္ဟပ္ေနသည့္ ဝိုင္နီအခ်ိဳ႕ က်န္ေနေသးသည္။
"က်စ္ယြမ္ စက္မႈေကာလိပ္က ေတာ္ဝင္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သူ႕ေျမကို ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ရင္၊ က်င္းလင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္႕လမ္းေၾကာင္းကို ပိုလြယ္ကူေစလိမ့္မယ္" ဟု ခံစားခ်က္မဲ့စြာေျပာခဲ့သည္။
စကားၿပီးေသာအခါ ရင္ဘတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အနည္းငယ္ ဖိထားခဲ့သည္။
သူ တည္ၿငိမ္စြာ ၾကည့္လိုက္လိုက္ၿပီး ထမင္းစား စားပြဲေပၚ႐ွိ ထိုင္ခုံဆီ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ရန္ခ်န္း၏ သိမ္ေမြ႕ေသာ အၾကည့္ကို ခ်က္ခ်င္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ေလာင္ေ႐ွာင္သည္ လ်င္ျမန္စြာငုံ႔ၾကည့္ကာ ႏွာေခါင္းကို ႐ႈံ႕ျပေသာ္လည္း သူမည္မွ်ပင္ ရင့္က်က္ဟန္ေဆာင္ေနပါေစ ၾကမ္းတမ္းေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကို မရင္ဆိုင္ရေသးသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ သူ႕အေတြးမ်ားကို သူ႕မ်က္ႏွာအႏွံ႔ ေရးထားသည္။
သူေသခ်ာသိခ်င္ေသာ္လည္း သူေျပာသည့္အတိုင္းပင္ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနသည္ - "အနည္းဆုံးေတာ့ ဦးေလးနဲ႔ အေဒၚက ေနာင္က်ရင္ ငါ့ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား"
ရန္ခ်န္း မမ်ိဳသိပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရယ္လိုက္သည္။
သူ႕အသံက မက်ယ္ဘူး။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က "အိပ္မက္႐ွိျခင္းက ႀကီးျမတ္တယ္" သီခ်င္းဆိုေနသည့္ ဤေနရာ၌ သူႏွင့္ အနီးဆုံးထိုင္ေနေသာ ခ်န္က်င္းေယာင္ကသာ သူ႕အသံကိုၾကားႏိုင္သည္။
သူ႕အၾကည့္ေတြကို ဖုံးကြယ္မထားေတာ့ဘူး။ အေဝးက သူ႕ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း တူညီတဲ့ အျမစ္ကေန ဆင္းသက္လာရင္ေတာင္ သူ႕ကို ေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံဖို႔ တြန္းအား မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရလွ်င္ ဘဝသည္ သူ႕အေပၚ ဆက္ဆံပုံေကာင္းလြန္းသည္။
လုပ္ငန္းကိစၥမ်ားအေၾကာင္း မေျပာၾကေသာေၾကာင့္ ရန္ခ်န္းသည္ စိတ္ေအးလက္ေအး ခံစားရၿပီး ပ်င္းရိစြာ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ကာ သူ႕ပါးစပ္ကို သြားၾကားထိုးတံျဖင့္ထိုးၿပီး ညာလက္ကို ခ်န္က်င္းေယာင္၏ ကုလားထိုင္ေနာက္ဘက္တြင္ ထားထားသည္။ ရပ္ၾကည့္ေနသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ သူသည္ ဖ႐ိုဖရဲျမင္ကြင္းကို ခံစားေနပုံရသည္။
ခ်န္က်င္းေယာင္က သူ႕ေပါင္ကို စားပြဲေအာက္မွာ ဆိတ္ၿပီး သူ႕ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စိုက္ၾကည့္တဲ့ အထိ မၿပီးေသးဘဲ ေကာင္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ သူ႕အမူအရာက အနည္းငယ္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့သည္။
ထိုလူသည္ သူ႕အၾကည့္ကို ျဖည္းညင္းစြာ ေ႐ွာင္လိုက္ၿပီး သူ႕႐ွည္လ်ားေသာ အနက္ေရာင္ မ်က္ေတာင္မ်ား အနည္းငယ္ တုန္ခါသြားသည္။ ခဏအၾကာတြင္ သူ႕လွ်ာဖ်ားေလး အနည္းငယ္ထြက္ကာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္"ဟမ္” ဟုေျပာလိုက္သည္။
“……”
ခ်န္က်င္းေယာင္သည္ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို သပ္ကာ သူ႕ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ေပ။ သူမသည္ ေလာင္ေ႐ွာင္ကို အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး "စိတ္မပူပါနဲ႔ က်င္းလင္ကို ေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံေနသမွ် ငါမင္းရဲ႕ ေလာ္ဘီသမား ျဖစ္မွာပါ"
မူလက သူမ၏ မိဘမ်ားသည္ ယုတၱိမတန္ဟု ဆိုခ်င္ေသာ္လည္း သူမ၏ လွ်ာဖ်ားတြင္႐ွိေသာ စကားလုံးမ်ားကို ႐ုတ္တရတ္ ၾကားျဖတ္သြားခဲ့သည္။
သူမ၏ စကားမ်ားသည္ ႏွစ္သိမ့္ဖြယ္ေကာင္းေသာ္လည္း ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိေသာ ပုံမေပၚပါ။
ခဏတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္ သူမ ေမးလိုက္သည္။ "က်င္းလင္ ဒီအေၾကာင္းကို သိလား?"
ေလာင္ေ႐ွာင္က ေခါင္းခါခဲ့သည္။ "ကြၽန္ေတာ္ သူမကို မေျပာျပထားဘူး"
"ဒါေပမယ့္ သူမ ကြၽန္ေတာ့လုပ္ငန္းအေၾကာင္း သိတယ္။" အရင္က သူမကို ေျပာဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခ်န္က်င္းလင္သည္ အကူအညီေပးရန္ အဆက္မျပတ္ ကမ္းလွမ္းေနေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မ်ိဳးစုံျဖင့္ သူမကို ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။
"ဒါေပမယ့္ သူမက ဉာဏ္ေကာင္းတယ္၊ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိတယ္"
ထိုေနာက္ဆုံးစာေၾကာင္းကို သူေျပာေသာအခါတြင္ သူ၏ ၾကည္လင္ၿပီး တက္ႂကြေသာအၾကည့္တြင္ အနည္းငယ္ ျပဳံးေနသည္။
ခ်န္က်င္းေယာင္ အံ့အားသင့္သြားၿပီး ျပဳံးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူမသည္ ရန္ခ်န္းကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ရန္ခ်န္းသည္ ခ်က္ခ်င္း သတိျပန္ဝင္လာကာ သူမကို လွည့္ၾကည့္ရန္ မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္ၿပီး သူ႕အမူအရာ အနည္းငယ္ မွိန္းသြားသည္။
"ေလာင္ေ႐ွာင္ ကိုၾကည့္။" သူမနားကို ကပ္လိုက္ၿပီး နား႐ြက္ကို ကိုက္လိုက္သည္။
သူမသည္ ဤအခြင့္အေရးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ရန္ခ်န္းကို စံနမူနာကို ျပကာ သူ႕ဆီမွ သင္ယူခြင့္ ေပးခဲ့ရသည္။
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္တြန္းရန္အတြက္ ခ်န္က်င္းေယာင္က သက္ျပင္းခ်ခဲ့သည္။ "အို႔ က်င္းလင္ ေယာက်္ားေတြအေၾကာင္း သိတာပဲ"
ရန္ခ်န္းသည္ လိမၼာပါးနပ္သူျဖစ္သည္။ ခ်န္က်င္းေယာင္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို သူ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ တရားခံလို႔ ေခၚႏိုင္တဲ့သူကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေကာ့ေနသည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႕အေတြးမ်ားကို စုစည္းကာ သူမကို ေခ်ပလိုေသာ္လည္း ခ်န္က်င္းေယာင္သည္ ျပခန္းတစ္ခုအတြက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး သူ႕အၾကည့္ကို လွည့္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“………”
ခ်န္က်င္းေယာင္ - "စီးပြားေရးတစ္ခု စလုပ္ရတာ အရမ္းပင္ပန္းၿပီး အခ်ိန္ကုန္တာပါပဲ၊ ငါ မင္းကိုနားလည္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ငါ က်င္းလင္ ဘက္က အနည္းနဲ႔အမ်ားမို႔လို႔ ငါ့အေတြးေတြက ပိုအတၱဆန္တယ္။ မင္းရဲ႕အလုပ္က ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္႐ႈပ္ေနပါေစ က်င္းလင္နဲ႔လိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ခဏ ယူသင့္တယ္။"
“မိန္းကေလးေတြက ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ မတူဘူး။ မိန္းကေလးေတြက ပိုသတိထားရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့အခ်က္က သူမကို အခ်စ္ခံရမွာ ေသခ်ာေပမယ့္ ႐ိုး႐ိုးသားသားေျပာရရင္ မင္း အလုပ္အရမ္း႐ႈပ္ေနလို႔ သူမနဲ႔ မၾကာခဏ စာမျပန္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒါက သူမရဲ႕ လုံျခဳံတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ဆုံး႐ႈံးေစလိမ့္မယ္။”
ခ်န္က်င္းေယာင္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အသံထြက္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အဆုံးတြင္ သူမသည္ အေတာ္ေလး ေလးနက္ေနပုံရၿပီး သူမ စကားမ်ား ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္ သိသာထင္႐ွားလာသည္။