143

انتخــــابی اشتبــــاه

🔥🍂💥🍂🔥🍂💥 🍂

🔥🍂💥🍂🔥🍂☠

🔥🍂💥🍂☠

🔥🍂☠

☠

#پارت_143

ناخواسته خم شدم روی صورتش و لبام رو با مکث روی چشمای نیمه بازش نگه داشتم..

نفس عمیقی کشیدم و عطر موهاشو به ریه هام فرستادم..

عجیب بود که این بو برام تازگی نداشت و انگاری از قبل با خونم عجین شده بود و با استشمامش به اون آرامشی که میخواستم، رسیدم..

با نشستن دستی روی شونم سرمو بلند کردم و با غم به چهره گرفته سپهر نگاه کردم..

از روی آرشام بلند شدم نیم نگاهی به صورت غرق خوابش انداختم..

درو بستم و برگشتم رو به سپهر، سعی کردم با سرد ترین حالت بگم :

+ تا دو هفته هوای شرکت و داشته باش تا بهت خبر بدم..

چیزی نگفت و فقط سکوت کرد..

میدونست از پس تصمیمات من بر نمیاد و من کار خودمو میکنم..

درواقع سپهر تنها رفیقی بود که مثل برادر...

آره مثل یه برادر واقعی همه جانبه کنارم بود و پشتمو خالی نکرد.. دستشو که رو شونم گذاشت نگاش کردم..

 با همون لحن نارحت و گرفته لب زد :

ـ مواظب خودت باش پسر...کار دستمون ندی...

دستشو پس زدمو اخمی مصنوعی کردم و با لحن شوخی گفتم......