نوش داروی بعد از مرگ سهراب نمی خواهیم!

سخنی با دولت محترم ، رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور، هیئت دولت و خاصه وزاری صنعت ، معدن، تجارت . راه و شهرسازی، نفت و سرپرستان تعاون، کار ورفاه اجتماعی، اقتصاد و امور دارایی و سایر مسئولین

چهار ماه قبل صدای اعتراض کامیونداران و رانندگان به وضعیت اسفبار بخش حمل و نقل جاده ای را شنیدید.

فرهنگ والای این قشر پر تلاش و وفادار به وطن را در نحوه ی اعتراض ملاحظه کردید. بدون آنکه تحت تأثیر جریانات سیاسی قرار گیرند، آرام و با وقار برای مدت معینی دست از کار کشیدند و پس از آن مصمم تر از قبل فعالیت خود را از سر گرفتند.

در تاریخ 01/05/1397 وقتی متوجه موج سواری دشمنان ملت و هم میهن عزیزمان شدند. علیرغم وجود مشکلات از منافع و حقوق خود گذشتند و باز هم به فعالیت خود ادامه دادند.

در طول این مدت نمایندگان تشکلهای کامیونداران و رانندگان جلسات متعددی با برخی از وزرای محترم، معاونین وزرا و دیگر مسئولین برگزار نمودند و مطالبات و مشکلات این بخش را بازگو نمودند.

نمایندگان مجلس در قالب کمیسیون های عمران، اجتماعی و امنیت ملی با دعوت از نمایندگان وزارتخانه، سازمانها و ارگانهای مرتبط، اهمیت و حساسیت موضوعات را گوشزد کردند، اما اقدامات دولت محترم بسیار ضعیف و ناکارآمد بود.یا اراده ای برای حل و فصل معضلات نبوده و یا در تصمیم گیری فاقد شهامت هستید.

شاید هم در رتق و فتق امور عاجز و ناتوانید!

بخش حمل و نقل جاده ای در اثر سیاستهای غلط مدیران سلف به این روز رسیده و نیازمند اصلاح بنیادین در ساختار و برنامه است.

کار بزرگ مرد بزرگ میخواهد,! که هر چه گشتیم پیدا نکردیم.

این بار نه برای مردم، بلکه به خاطر حیثیت و اعتبار نظام فکری بکنید.

مردم را به نظام و حاکمیت بدبین کردید و ارزشها را از سکه انداختید چنان از اوضاع و احوال غافليد که گویی همه چیز در جای خود قرار دارد و هیچ مشکلی در جامعه نیست، همه در رفاهند و کسی سر گرسنه بر زمین نمی گذارد.

رانندگان ما طاقت فرساترین و سخت ترین شغل را انتخاب کرده اند و سالهاست ایثارگری میکنند.

با این حجم از سرمایه گذاری و قبول شرایط سخت سزاوار است خرجی راه هم نداشته باشند؟!

ما همچنان امیدواریم به خود بیایید و فاصله خود با مردم را کم کنید. دیری نمی پاید که حمل ونقل جاده ای زمین گیر میشود و این بار کامیونها و اتوبوسها رانندگان را متوقف می کنند

نوش داروی بعد از سهراب نمی خواهیم!

دیر شده، بیش از این اهمال نکنید، رانندگان و کامیونداران در همه ی چهل سال گذشته حق مطلب را ادا کرده اند. چمرگه در دوران دفاع مقدس، چه در لبیک گویی به فرمان بنیانگذار کبیر انقلاب در جهاد تخلیه بنادر و چه در بروز حوادث غیر مترقبه، اصلا حرفه ی رانندگی حرفه ی ایثار و از خود گذشتگی است، کامیونداران و رانندگان بخشی از این ملتند و مردم، نظام و رهبر دلسوز خود را دوست دارند.

باز هم منتظر می مانیم و به اصلاح امور در آینده دل میبندیم.

شاید برای اینکه در آینده نزدیک از کارنامه خود خجالت نکشید و دچار افسردگی نشوید، به خود آمدید. انشاء اله.

با احترام

دبیر کانون کامیونداران کشور 

  احمد کریمی