100
@saaayehaaaمعرفی فیلم: «The Milk of Sorrow» یا «شیرِ اندوه» به کارگردانی کلودیا یوسا
پویا خازنی اسکویی
ظاهرا هنر در خانواده‌ی یوسا نهادینه شده و در نسل‌های مختلف، به شکل‌‌های متفاوتی زیسته است. کلودیا یوسا، خواهرزاده‌ی ماریو بارگاس یوسا (نویسنده‌ی معروف اهل پرو)، یکی از کارگردان زن معاصر کشور پرو است و به عقیده‌ی بسیاری، مهم‌ترین اثری که ساخته فیلم «شیرِ اندوه» است؛ فیلمی که او در سال ۲۰۰۹ ساخت توانست خرس طلای جشنواره برلین را به دست آورد و به عنوان نماینده‌ی پرو، نامزد جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در سال ۲۰۱۰ شود.
داستان فیلم از این قرار است که فاوستا (Magaly Solier) به بیماری نادری مبتلا است که از طریق شیرِ زن بارداری که مورد آزار قرار گرفته یا به آن تجاوز شده منتقل می‌شود و به این شیر، شیرِ اندوه گفته می‌شود...
شیرِ اندوه، درامی‌ست که در دل آداب و رسوم و فرهنگ کهن مردمان بومی پرو می‌کاود و خرده‌فرهنگ‌ها، اساطیر و افسانه‌های محلی را در قاب‌های زیبا می‌گنجاند و روایت می‌کند. این افسانه‌ها گاه چنان بر تفکرات بومی سایه می‌اندازند که در تقابل با عناصر نسبتا نوظهوری برای آن جغرافیا مانند علم و مدرنیسم و... قرار می‌گیرند و این تقابل زیرکانه، شکل عمیق تر و جذاب‌تری به روایت داستانی فیلم می‌دهد.
روایتی که شاید از حیث داشتن نگاه اسطوره‌شناختی و استفاده از عناصر بومی، ما را یاد فیلم‌های امیر کاستاریکا بی‌اندازد اما بدون طنازی‌های کاستاریکا و با نگاهی چه بسا تلخ‌تر و جدی‌تر.
روایتی که آمیختگی تحسین برانگیزی با موسیقی محلی لاتین دارد و ما را پرت می‌کند به دل آمریکای جنوبی‌ای که شاید بتوان گفت مهد رئالیسم جادویی در بهترین شکلش است.
