گاهی «شورش بر حق است»
- بهرام خراسانیhttps://t.me/Avand_Andisheh
«آنان که تندتند تو را خاک میکنند
آنان که زهرخند به لب، دست خویش را
با گوشههای پرچم تو پاک میکنند
که: دیگر تمام شد،
دنیا به کام شد،
تاریکطالعان تبهکار بیدلاند
خامان غافلاند».
سیاوش کسرایی
۱) امروز ششمین روز پیوسته از ناآرامیهای سیاسی کمابیش سراسری در ایران است. شاید در روزهای نخست، سیاسی نامیدن این رویداد میباید با احتیاط بسیار به کار میرفت و این نگارنده نیز در نوشتار پیشین خود در همین نشریه، سرشت آن را بیشتر اقتصادی/ اجتماعی و فرهنگی پنداشتهام. البته روشن است که سیاسی بودن یک رویداد اجتماعی، بر به نمایههای اقتصادی، اجتماعی وتاریخی استوار است که نه تنها انگیزههای اقتصادی، که خواستهای سیاسی و ملی را نیز در خود بازتاب میدهد. چه این نگارنده و چه دیگر کسانی که این روزها در این زمینه چیزی نوشتهاند، آگاهی اندک خود را دربارهی چیستی این رویداد و چند و چون سازماندهی آن بر زبان آوردهاند. اما این بدان معنا نیست که من یا دیگران نه دلیل این رویداد را بدانیم و نه توان پیشبینی آن را داشته باشیم. اگر بهراستی چنین باشد، بر احوال این خلق باید گریست. کوچکترین آشنایی با مبانی اقتصاد سیاسی از یک سو، آمارهای اقتصادی و نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی و دست کم تجربه خرداد ۱۳۸۸ از سوی دیگر، به هر کسی