…

میدونی تو خاص بودی،حتی ذره ای هم شبیه دیگران نبودی.نمیدونم اما، همین تفاوت ها بود که تورو برام قشنگ تر میکرد.انگار ماله این سیاره نبودی،یه فرق عجیبی داشتی که باعث میشد بیشتر دوستت داشته باشم.گاهی وقتا انقدر شیرین بودی که میتونستم تا صبح بدون اینکه پلک بزنم،بهت نگاه کنم،و نترسم ازینکه ممکنه یه روز از دستت بدم.اما برای اینکه بهم ثابت کنی توهم مثل بقیه همونقدر نفرت انگیزی،ازم خسته شدی و با بهونه های مختلف کارتو توجیه کردی،تا نشون بدی هنوزم ادم خوبی هستی.و منم چون نمیتونستم از خودم دفاع کنم،احمق باقی موندم و گذاشتم از پیشم بری .