🍁

പാടാനോർത്തൊരു മധുരിതഗാനം

എടക്കാടിൻറെ (കണ്ണൂർ ജില്ലയിലെ എടക്കാടല്ല, കോഴിക്കോട് നഗരത്തിലെ ഈസ്റ്റ്ഹിൽ-എടക്കാട്) ചരിത്രം എഴുതണമെന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചതാണ്. പക്ഷെ എന്നേക്കാൾ പ്രഗൽഭനായ, അനുഭവസമ്പന്നനായ കുന്നത്തൂർ രാധാകൃഷ്ണൻ, ദേശചരിത്രത്തിൻറെ പതിവ് ഫോക്ലോർ നാട്യങ്ങളില്ലാതെ എഴുതിയത് കണ്ടപ്പോൾ സന്തോഷമായി.

ആൽമരസ്മരണകൾ _അഞ്ച്

കുന്നത്തൂർ രാധാകൃഷ്ണൻ

അനന്തരം വീരഭദ്രൻ

ആയിരത്തിതൊള്ളായിരത്തി അമ്പതുകളിലും അറുപതുകളിലും നിലനിന്നിരുന്ന സാമൂഹികാവസ്ഥയുടെ പൊതുസ്വഭാവം ശോകാധിഷ്ഠിതമായിരുന്നുവെന്ന് കഴിഞ്ഞ അധ്യായങ്ങളിൽനിന്ന് വായനക്കാർ മനസ്സിലാക്കിക്കാണുമല്ലോ. എല്ലും തോലുമായ ഗ്രാമങ്ങൾ ചിലയിടത്ത്മാത്രം ഒതുങ്ങിനില്ക്കുന്നതുമായിരുന്നില്ല.അതൊരു അഖിലേന്ത്യാ പ്രതിഭാസമായിരുന്നു.ബിഭൂതിഭൂഷന്റെയും പ്രേംചന്ദിന്റെയും ശ്രീകൃഷ്ണ ആലനഹള്ളിയുടെയും ശരത്ചന്ദ്രചാറ്റർജിയുടെയും കൃതികളിൽനിന്ന് നമുക്ക് അക്കാലത്തെ വായിച്ചെടുക്കാനാവും. മലയാളത്തിൽ ചങ്ങമ്പുഴയുടെയും ഇടശ്ശേരിയുടെയും വൈലോപ്പിള്ളിയുടെയും കവിതകളിലും തകഴിയുടെയും കേശവദേവിന്റെയും ചെറുകാടിന്റെ യും നോവലുകളിലും ആ കെട്ടകാലത്തിന്റെ പ്രതിധ്വനികൾ സുലഭമാണ്.തൊഴിലില്ലായ്മ, കൂട്ടുകുടുംബവ്യവസ്ഥയുടെ തകർച്ച, കുടുംബത്തിലെ അംഗങ്ങളുടെ ആധിക്യം, കുടുംബാസൂത്രണത്തിന്റെ അഭാവം, അന്ധവിശ്വാസം, സർക്കാറുകളുടെ അലംഭാവം തുടങ്ങി അനവധി കാരണങ്ങളുടെ ഉല്പന്നമായിരുന്നു ആ പ്രതികൂലസാഹചര്യം.ദാരിദ്ര്യവും രോഗവും മരണവുമായിരുന്നു അതിന്റെ മുഖമുദ്ര. കൊടുംദാരിദ്ര്യത്തെ മറികടക്കാൻ മറ്റു പലയിടത്തുമെന്നപോലെ എടക്കാട്ടും ആളുകൾ നിയമം ലംഘിച്ചു. നാടൻ ചാരായം വാറ്റലായിരുന്നു അതിൽ പ്രധാനം. റാക്ക് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ സാധനം വിറ്റ് നിരവധികുടുംബങ്ങൾ അക്കാലത്ത് വിശപ്പടക്കി. എരിയുന്ന വയറുകൾക്ക് അത് വലിയ സാന്ത്വനമായി.കൂണ്ടുപറമ്പ്, പാലക്കട, കക്കുഴിപ്പാലം, ചുങ്കം, അത്താണിക്കൽ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിലെല്ലാം അന്നു വാറ്റു നിർമ്മാണമൊ വില്പനയൊ ഉണ്ടായിരുന്നു. വിദേശമദ്യമെന്ന ഓമനപ്പേരിലറിയുന്ന ഇപ്പോഴത്തെ സ്വദേശമദ്യത്തിന്റ ഊക്കൻ വിലയൊന്നും
റാക്കിനില്ലായിരുന്നു. 15 പൈസയുണ്ടെങ്കിൽ ഏത് മഹാകുടിയനും പൂസാവാമായിരുന്നു. കാൽ, മുട്ട് എന്നീ അളവുകളിലായിരുന്നു റാക്ക് വിറ്റിരുന്നത്. ഒരു ഗ്ലാസ് പൂർണ്ണമായി നിറച്ചാൽ അത് കാലായി. ഗ്ലാസിന്റെ പകുതിയാണ് വേണ്ടതെങ്കിൽ അത് മുട്ടാണ്. ഞാൻ കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോൾ ഒരു കൊമ്പൻമീശക്കാരന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം ഒരു റാക്ക്പുരയിൽനിന്ന് ഒരിക്കൽ അയാൾക്ക് ഒരുമുട്ട് റാക്ക് എത്തിച്ചുകൊടുത്തത് ഓർമ്മയുണ്ട്. വള്ളിട്രൗസർ മാത്രം ധരിച്ച ഒമ്പതുകാരനായ ഒരു ചെറുക്കൻ ഒരുമുട്ട് റാക്കുമായി വയൽവരമ്പിലൂടെ മന്ദംമന്ദം നടന്നുപോകുന്നത് സങ്കല്പിച്ചുനോക്കുക. അന്ന് ഇപ്പോഴത്തെപ്പോലെ വഴിയിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും കാറുകളും ബൈക്കുകളും ചീറിപാഞ്ഞിരുന്നില്ല. നടന്നുപോകാൻ മാത്രം സ്ഥലമുള്ള ഊടുവഴികളിൽ വാഹനങ്ങൾക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ മാർഗമുണ്ടായിരുന്നില്ല.വഴിയിലൂടെ വല്ലപ്പോഴും ആരെങ്കിലും നടന്നു പോയാലായി. അന്നത്തെ ആ പോക്കിൽ അറിയാനുള്ള ജിജ്ഞാസമൂലം റാക്കൊന്ന് രുചിച്ചു നോക്കാൻ മോഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. അളവ് കുറഞ്ഞു പിടിക്കപ്പെട്ട് പോകുമോ എന്ന ഭയവും കൊമ്പൻമീശയുടെ തുറിച്ചുനോട്ടത്തിന്റെ സ്മരണയും മൂലം ആ സാഹസത്തിന് ഒരുമ്പെട്ടില്ലെന്ന് മാത്രം.കള്ളച്ചാരായത്തിന് പല പേരുകളുണ്ട്. എങ്ക്റോച്ച്, മങ്കുർണി,കൊട്ടുവടി,ഭാര്യാമർദ്ദിനി,നെല്ലിൻവെള്ളം, അയമാണ്ടി ,ദുഷ്ടൻ, വീരഭദ്രൻ എന്നിങ്ങനെ സ്ഥലകാലങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് അവൻ വിരാജിക്കുന്നു.വീരഭദ്രൻ എന്ന വാക്കിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ് മലയാളഭാഷയെ അമ്മാനമാടിയ വികെഎൻ എന്ന നാണ്വാര് എന്ന മൂത്താര് ആകുന്നു. വികെഎന്നിന്റെ പയ്യൻ എന്ന ഡൽഹിയിലെ ബഡാപരുന്തായ(പത്രപ്രവർത്തകൻ) കഥാപാത്രം സാമാന്യം ഭേദപ്പെട്ട മദ്യപനാണ്. കണക്കില്ലാതെ വീരഭദ്രനെ വിഴുങ്ങുന്ന, ചങ്ങാതിക്ക് കുടി മാത്രമേയുള്ളു. തീറ്റ നന്നെ കുറവാണ്. അതുകണ്ട് കൂട്ടുകാരനും സഹകുടിയനും കുന്നംകുളത്തെ പുസ്തകക്കച്ചവടക്കാരനുമായ ഇട്ടുപ്പ്മുതലാളി ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നു. "എടാ ശവീ നെനക്ക് നാളെയും കുടിക്കേണ്ടേ?" പയ്യൻ:വേണം.
അപ്പോൾ ഇട്ടൂപ്പ്:"ശവീ നെനക്ക് നാളെം കുടിക്കണെങ്കില് ഇന്ന് തിന്നണം" (പയ്യൻകഥകൾ). ഇട്ടുപ്പിന്റെ ആരോഗ്യനീരീക്ഷണം കേട്ട് ക്ഷുഭിതനായ പയ്യൻ ഒരു ദ്രാം വീരഭദ്രനെക്കൂടി വിഴുങ്ങി എന്നതിലാണ് കഥയുടെ അന്തസ്സത്ത. മൂത്താരുടെ പിതാമഹൻ എന്ന നോവലിൽ മുഖ്യ കഥാപാത്രമായ സർ ചാത്തുവിന്റെ നേരനിയനായ നാരായണൻ സ്വന്തമായി വാറ്റുന്ന വീരഭദ്രനെ വാറ്റ് ട്യൂബ് വഴി തൽസമയം അണ്ണാക്കിലേക്കാണ് തള്ളുന്നത്.
അങ്ങനെയാണ് വീരഭദ്രൻ "റാക്ക്നിഘണ്ടു"വിൽ ചിരപ്രതിഷ്ഠനായത്. റാക്ക് നിർമ്മാണം റിസ്കാണ്. നിർമ്മിക്കുമ്പോൾ മണമുണ്ടാകുമത്രെ. മണമുണ്ടായാൽ സംഗതി ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കാനാവില്ല. അതിനാൽ ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിലായിരുന്നു കാച്ച്. ഉണ്ടശർക്കരയും നവസാരവുമാണ് റാക്കിനുവേണ്ട പ്രധാന അസംസ്കൃതവസ്തുക്കൾ. അവ വലിയങ്ങാടിയിൽ വാങ്ങാൻ കിട്ടും. അക്കാലത്ത് (ഇക്കാലത്തും) വാറ്റുപകരണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കുന്ന വിദഗ്ധരുമുണ്ടായിരുന്നു.
എന്നാൽ എടക്കാട്ട് റാക്ക്കാച്ചും വില്പനയും നിർബാധം തുടർന്നുവെന്ന് കരുതരുത്. സംഗതി നിയമവിരുദ്ധമാണല്ലോ.എക്സൈസുകാർ കാച്ചുകാരെ പിടിക്കാന്‍ തലങ്ങും വിലങ്ങും ഓടും. അക്കാലത്ത് റാക്ക് പിടിക്കാൻ പോലീസിന് അധികാരമില്ല. റേഞ്ച് ലേലത്തിന് പിടിച്ചവർക്കാണ് റാക്ക് വില്ക്കാൻ അവകാശം. അതിനാൽ കള്ളവാറ്റ് പിടിക്കാൻ അവർ പണമൊഴുക്കും. എക്സൈസുകാർ കള്ളവാറ്റുകാർക്കെതിരെ കേസെടുക്കുക മാത്രമല്ല, അവരെ മർദ്ദിക്കുകയും ചെയ്യും. എക്സൈസിന്റെ മർദ്ദനം ഏറ്റുവാങ്ങി ജീവച്ഛവങ്ങളായ എത്രയോ എടക്കാട്ടുകാരുണ്ട്. ചിലരൊക്കെ കാലപുരിയിലുമെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഒരു വാറ്റുകാരിയെ ഒരിക്കൽ വാഷും വാറ്റുപകരണങ്ങളുമായി എക്സൈസുകാർ വാഹനത്തിൽ കയറ്റുന്നതിന് ഈ ലേഖകൻ സാക്ഷിയാണ്.സ്തീയെന്ന പരിഗണനയൊന്നും എക്സൈസ് അവർക്ക് നല്കുകയുണ്ടായില്ല. ഭർത്താവ് മരിച്ചതിനാൽ കുടുംബം പുലർത്താനായിരുന്നു ആ സ്ത്രീ വാറ്റുതൊഴിൽ സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്. അന്ന് പരമരഹസ്യമായിട്ടാണ് കുടി. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അങ്ങിങ്ങ് കശപിശയുണ്ടാവാറുണ്ട് എന്നതൊഴിച്ചാൽ പൊതുവെ സമാധാനപരമായിരിക്കും കലാപരിപാടി.മദ്യപസംഘത്തിൽ 40വയസ്സിൽ താഴെയുള്ളവർ ഉണ്ടാവില്ല. കള്ള്കുടിക്കാനുള്ള മിനിമംപ്രായം 40ആണ് എന്നായിരുന്നു അക്കാലത്തെ അലിഖിതനിയമം. വീരഭദ്രനെ വിറ്റിരുന്നവർ പണക്കാരൊന്നുമായിട്ടില്ല. അവരുടെ കുടുംബത്തിന്റെ ജീവിതം വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ മുന്നോട്ട് പോയെന്ന് മാത്രം. കാച്ചുകാരുടെ പരിമിതമായ ആഗ്രഹവും അതുമാത്രമായിരുന്നു. മദ്യവില്പനയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് രസകരമായ ഒരു സംഭവം അക്കാലത്ത് എടക്കാട്ടുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അത്താണിക്കൽ ഖെംക ഫ്ളൗർമിൽ നിന്നിടത്ത് നേരത്തെ ഇടതൂർന്ന മരങ്ങളായിരുന്നുവെന്ന് കഴിഞ്ഞ അധ്യായത്തിൽ പറഞ്ഞുവല്ലോ. അവിടം റാക്കുവില്പനക്കാരുടെ പ്രധാനതാവളമായിരുന്നു.ഇപ്പോൾ ജീവിച്ചിരിപ്പില്ലാത്ത രണ്ട് ഘടാഘടിയന്മാരായിരുന്നു പ്രധാനവില്പനക്കാർ.രാത്രി, വില്പന കഴിഞ്ഞശേഷമാണ് അവരുടെ കുടി. ഒരു രാത്രി വില്പനകഴിഞ്ഞ് അവർ റാക്കു കുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് കണ്ണൂർ റോഡിൽക്കൂടി ഒരു വാഹനം വടക്കോട്ട് കുതിച്ചുവരുന്നു.ആ വാഹനത്തിൽനിന്ന് എറിഞ്ഞ ഒരുവസ്തു കുടിയന്മാർക്കടുത്ത് മരങ്ങൾക്കിടയിൽ വീഴുന്നു. ചിലനിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് ഒരു പോലീസ്ജീപ്പും മരണവേഗതയിൽ പായുന്നു. കുടിയന്മാർ അമ്പരന്നു. ഇതെന്ത് കഥ. അമ്പരപ്പ് അടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ വസ്തുവീണ സ്ഥലത്തെത്തി. പരിശോധനയിൽ ഒരു ബെൽറ്റ് കണ്ടെത്തി. സ്വർണബിസ്ക്കറ്റുകൾ നിറച്ച പടുകൂറ്റൻ ബെൽറ്റ്. രാത്രി വൈകിയതിനാൽ പിറ്റെദിവസം പങ്ക് വെക്കാമെന്ന ധാരണയിൽ അവർ ബെൽറ്റ് മരങ്ങൾക്കിടയിൽ കുഴിച്ചിട്ടു. തിരിച്ചറിയാൻ അടയാളവും വെച്ചു. പിറ്റേന്ന് അവർ കുഴിച്ചിട്ട സ്ഥലത്ത് സ്വർണബെൽറ്റൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. വിധിയെ പഴിച്ച് അവർ മടങ്ങി. ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു സത്യം നാട്ടിൽ പാട്ടായി. സ്വർണം കുഴിച്ചിട്ട റാക്കുവില്പനക്കാരിൽ ഒരുവൻ അന്നുരാത്രി തന്നെ ബെൽറ്റ് അടിച്ചുമാറ്റിയിരുന്നു. മറ്റുചില കുടിയന്മാർ അത് ഒളിച്ചുനിന്ന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. സ്വർണം കവർന്നവൻ പില്ക്കാലത്ത് വലിയ പ്രമാണിയൂം പത്രാസുകാരനുമായി. അയാളുടെ ഭൂതകാലം നാട്ടുകാർ മറന്നു. പക്ഷെ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടവൻ മരിക്കുന്നതുവരെ അപരന്റെ ചതിയെക്കുറിച്ച് വടക്കൻപാട്ടിലെ പാണരെപ്പോലെ ഗ്രാമത്തിലെമ്പാടും പാടിനടന്നു. എന്നാൽ ഒരു മദ്യപന്റെ ജല്പനങ്ങൾക്കപ്പുറം ആളുകൾ അതിന് വിലകല്പിക്കുകയുണ്ടായില്ല. അക്കാലത്ത് കോഴിക്കോട്നഗരം സ്വർണക്കടത്തുകാരുടെ പറുദീസയായിരുന്നു. ജാനകിമേനോൻ എന്ന സ്ത്രീയായിരുന്നു അവരെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നത്.60കളിൽ കോഴിക്കോട് കേന്ദ്രീകരിച്ച് മലബാറിൽ സജീവമായിരുന്ന സ്വർണക്കടത്തിന്റ പശ്ചാത്തലത്തിൽ എംടി. വാസുദേവൻ നായരും എൻപി. മുഹമ്മദും ചേർന്ന് ഒരു ക്രൈംഫിക്ഷൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അറബിപ്പൊന്ന് എന്നാണ് അതിന്റെ പേര്. ആ നോവൽ രചിക്കാനിടയായ സാഹചര്യത്തെക്കുറിച്ചു
എംടി മുൻപൊരിക്കൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. മലയാളസാഹിത്യത്തിലെ ആദ്യത്തെ ലക്ഷണമൊത്ത അപസർപ്പകഭാവനയാണ് അറബിപ്പൊന്ന്.അതു പോകട്ടെ, നമ്മുടെ വിഷയം വീരഭദ്രൻ എന്ന റാക്കാണല്ലോ. സ്വർണം യാദൃച്ഛികമായി കടന്നുവന്നുവെന്ന് മാത്രം.
വിസ്തരിച്ചെഴുതി ഇവൻ മദ്യത്തെ മഹത്വവൽക്കരിക്കുകയാണെന്ന് വിചാരിക്കരുത്. മദ്യത്തിന്റെ ദൂഷ്യവശങ്ങൾ ഈ ലേഖകൻ നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. മദ്യത്തിന്റെ രുചി അറിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. മൊത്തത്തിൽ അത് ഗുണമൊന്നും ചെയ്യുന്നില്ല എന്നതാണ് യാഥാർത്ഥ്യം. കൊറോണ ലോക്ഡൗൺകാലത്ത് മദ്യം കിട്ടാതെ പൊറുതിമുട്ടിയവരുണ്ട്. അവർക്ക് സാന്ത്വനമായി വീരഭദ്രനെത്തിയെങ്കിലും മുടിഞ്ഞവിലയായിരുന്നുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്നുണ്ട്. ലിറ്ററിന് 3000രുപവരെ ഈടാക്കിയവരുണ്ടെന്നാണ് പറയുന്നത്.അതുവഴി നല്ല സമ്പാദ്യമുണ്ടാക്കിയവരുണ്ടെന്നാണ് ഗ്രൗണ്ട്റിപ്പോർട്ട്.എന്നാൽ ലോക്ഡൗൺകാലത്ത് അജ്ഞാത മദ്യാസക്തർ(Alcoholics anonymous ) ആയി മോക്ഷം പ്രാപിച്ച ഭാഗ്യവാന്മാരുമുണ്ട്. മദ്യത്തിന്റെ
ഇരകൾ പ്രധാനമായും സ്തീകളും കുട്ടികളുമാണ്.
ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും ഇക്കാലത്ത് അപൂർവമായി പെണ്ണുങ്ങളും കുടിക്കുന്നുണ്ട് . എടക്കാട്ടൊ സമീപപ്രദേശങ്ങളിലൊ അത്തരം" കുടിച്ചി" കളില്ലെന്ന് തീർത്തു പറയാനാവും. സിനിമാരംഗത്താണ് അത്തരം പ്രവണതകൾ വ്യാപകമായി കാണുന്നത്. ആണുങ്ങൾക്ക് കുടിക്കാമെങ്കിൽ പെണ്ണുങ്ങൾക്കുമാകാമല്ലോ. പ്രാചീനകാലം മുതൽ മദ്യം മനുഷ്യന്റെ കൂടെയുണ്ട്. പുരാണങ്ങളിലെ സുരപാനം തന്നെ അതിന് തെളിവാണ്.മദ്യത്തിനെതിരെ സർക്കാർ ബോധവല്‍ക്കരണം നടത്തുന്നുണ്ടെന്നാണ് പറയുന്നത്. അതേ സർക്കാർ തന്നെ മദ്യം വിറ്റ് ഒരു ജനതയെ മയക്കികിടത്തുമ്പോൾ റാക്കിനെയും കുടിയന്മാരെയും കുറ്റപ്പടുത്തുന്നതിൽ എന്താണർഥം സഹോദരാ?എന്നു വെച്ചാൽ വൈകീട്ടെന്താ പരിപാടി എന്ന ചോദ്യം അടുത്ത കാലത്തൊന്നും അവസാനിക്കാൻ പോകുന്നില്ല എന്ന് സാരം. മദ്യരഹസ്യം പരസ്യമാക്കിയതിന് ഈ ലേഖകനെതിരെ നിയമനടപടി ആവശ്യപ്പെട്ട് ആരെങ്കിലും കോടതിയെ സമീപിക്കുന്നത് തടയാൻ സർക്കാറിന്റെ മദ്യക്കുപ്പിയിലെ ലിഖിതം കടമെടുക്കുന്നു. "മദ്യപാനം ആരോഗ്യത്തിന് ഹാനികരം." മദ്യവിശേഷം ഇവിടെ തീർക്കുകയാണ്.രാത്രി വൈകി. പഴയ നോവലുകളിൽ പറയുന്നതു പോലെ ഉറക്കം കൺപോളകളെ തഴുകുന്നു.അടുത്ത ആഴ്ച ഈ പംക്തിയിൽ വീണ്ടും സന്ധിക്കാം. എല്ലാവർക്കും ശുഭരാത്രി നേരുന്നു.