👬🌈 🅻🅶🅱🆃🆀🌈👬
همجنسگرایی و روانشناسی
روانشناسی یکی از اولین رشتههای علمی بود که همجنسگرایی را به عنوان پدیدهای مجزا بررسی کرد. سالیان درازی طی قرن بیستم و همچنین پیش از آن، روانشناسی رایج و استاندارد زمانه، همجنسگرایی را در قالب الگوهای آسیبشناسانه و به صورت یک بیماری روانی مشاهده میکرد. مطالعات علمی در مبحث همجنسگرایی به مرور زمان نشان داد که مستندات تجربی از دستهبندی همجنسگرایی به عنوان یک اختلال پشتیبانی نکرده و محسوب نمودن آن به عنوان یک بیماری پایهٔ علمی ندارد. پیشفرضهای رایج در خصوص هنجارهای اجتماعی در زمان قدیم، و جامعهٔ آماری یکطرفهای که از نمونههای «رسمی» (شامل اشخاص مراجعهکننده برای مشاوره یا اشخاص دستگیرشده توسط سیستم قضایی) تشکیل شده بود، علت اصلی طبقهبندی همجنسگرایی به عنوان یک اختلال روانی در نسخههای پیشین منابعی مانند راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی به حساب میآید.[۱]
از دههٔ ۱۹۷۰، اتفاقنظر دانشمندان علوم اجتماعی و رفتاری، و متخصصان روانشناسی در جهان، چنین است که همجنسگرایی یک شاخهٔ سالم از گرایشهای جنسی در انسان است،[۲] هر چند عدهای از متخصصان برخلاف دستورالعملهای سازمانهای مرجع علمی، همچنان آن را یک اختلال به حساب میآورند. انجمن روانپزشکی آمریکا از سال ۱۹۷۴ همجنسگرایی را از فهرست بیماریهای روانی خارج کرد.[۳] دیگر سازمانهای بزرگ بهداشتی در جهان نیز کمی بعد همجنسگرایی را از لیست بیماریهای خود حذف نمودند. انجمن روانشناسی آمریکا در سال ۱۹۷۵، سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۹۲، سازمانهای بهداشتی انگلستان از سال ۱۹۹۴، سازمانهای بهداشتی روسیه از سال ۱۹۹۹ و انجمن روانشناسی چین از سال ۲۰۰۱ از جملهٔ این سازمانها هستند