..
شماره ۱۰۷ مجله حقوق ما؛ ناپدیدشدگان قهری
چهارشنبه - ۲۴ مهر - ۱۳۹۸ , 16 - 10 - 2019
ایران یکی از کشورهایی است که، زندانی کردن افراد تحت شرایط مخفیانه و نا معلوم، انجام گرفته و هنوز انجام میگیرد و به دلیل نبود آزادی رسانه، آزادی بیان و آزادی کار تحقیقی سازمانهای مستقل، تاکنون آمار رسمی و دقیقی از ناپدیدشدگان سیاسی در این کشور وجود ندارد.
اقدام به ناپدید کردن قهری افراد از همان سالهای آغازین انقلاب اسلامی شروع شد و در دهه شصت به دلیل بالا بودن تعداد اعدامیها و کمبود زمان برای اعدام مخالفان، مقامات قضایی و زندانهای ایران، زندانیان را به صورت جمعی اعدام و آنها را به صورت جمعی و گروهی دفن میکردند، این شیوه اعدام و دفن در سال ۱۳۶۷ به دنبال اعدام گسترده زندانیان سیاسی به یک روش سیستماتیک تبدیل شد.
بنا بر گزارش سازمانهای حقوقبشری، حداقل ١٢٠ گور دستهجمعی در سراسر ایران شناسایی شده که بقایای قربانیان ناپدید شدگان و قتلعام زندانیان سیاسی در این کشور است.
این شیوه از بازداشت، محاکمه، اعدام یا کشتن در زیر شکنجه و دفن مخفیانه هنوز در ایران به اجرا در میآید.
این شماره، به موضوع ناپدیدسازی قهری در ایران مربوط است و سعی دارد نگاهی از زاویه حقوقی به این معضل داشته باشد.