..

..

فؤاد سیاهکالی
در باور قبایل بدوی، از بومیان استرالیا تا سرخپوستان، از قبایل افریقایی تا ساکنان قطب شمال، از سومر تا یونان، و از روزگار باستان تا امروز، هر فرد سه روح دارد. هر چند در باور قبایل مختلف گاهی خصوصیات دو تا یا هر سه تا از این ارواح با هم ترکیب می شوند و تعداد ارواح کم و زیاد می شود.

نخست، روحی که عامل زندگی فرد است، که همان نَفَس است (ما هنوز برای صحبت از عمل زندگی بخشیدن، از عبارت "دمیدن روح" استفاده می کنیم). این روح درون سینۀ فرد جای دارد، و با مرگ او از بینی اش خارج می شود و به هوا ملحق می گردد.

دوم، انعکاس فرد در آب یا آینه، که تصویری دقیق اما غیر مادّی از فرد است. همین روح است که پس از مرگ به خواب اطرافیان می آید. برخی باور دارند انسان موقع راه رفتن کنار آب باید مواظب باش که حیوانات آبزی به این روح او که در آب است صدمه ای نزنند، وگرنه فرد خواهد مرد.

سوم، سایۀ فرد، که تصویری از شبح فرد است اما تیره و تاریک. این روح پس از مرگ به جهان تاریک سایه ها در زیر زمین می رود، و گاهی به شکل دود اجازۀ خروج می یابد. در عقیدۀ برخی اقوام این روح سایه گون، روحی پلید است که موجب می شود فرد دست به کارهای زشت بزند (معروف است که پیامبر سایه نداشت).

نکتۀ جالبی که به نظر می رسد این است که دو روح انعکاس و سایه، با فرد اینهمانی ندارند، بلکه جایی بیرون بدن او زندگی می کنند، و بیشتر نوعی "همزاد" هستند تا روح به معنای امروزی کلمه. تنها روحی که به نوعی با فرد اینهمانی دارد و درون بدن او زندگی می کند، نَفَس است، که به باور بسیاری هنگام مرگ در هوا محو می شود. هر چند در باور بعضی از اقوام این روح با روح سایه یا روح انعکاس یا هر دو، یکی دانسته شده است.




نگاه کنید:
متون مقدس بنیادین از سراسر جهان
جلد دوم
میرچا الیاده
Original Post @#GooglePlus
به کانال پلاس نیوز بپیوندید @plus_news

Report Page