..

ترکیه به انتظار خروج کامل نیروهای آمریکایی از شمال شرق سوریه ننشست و بلافاصله پس از دستور ترامپ، تانک‌هایش را روانه‌ی خطوط مرزی با سوریه کرد. در ساعات گذشته تأیید شده که ترکیه به گذرگاه مرزی سمالکا بین اقلیم کوردستان و منطقه‌ی خودمختار شمال و شرق سوریه حمله کرده تا شریان اصلی مهمات و تسلیحات به نیروهای دموکراتیک سوریه و یگان‌های مدافع خلق را قطع کند. آن‌سوتر تصاویر و خبرهایی از سری‌کانی (رأس‌العین) منتشر شده مبنی بر بمباران پایگاه‌ی نیروهای دموکراتیک سوریه از سوی ترکیه. این حمله ظاهراً تلفاتی نداشته و نیروهای دموکراتیک نیز تاکنون پاسخی بدان نداده‌اند. از مناطق غربی خبر می‌رسد شبه‌نظامیان موردحمایت ترکیه از جمله احرار الشرقیه در حال حرکت به سمت شرق هستند تا به عملیات «بهار صلح» ترکیه بپیوندند. در جنوب دولت سوریه به کوردها پیشنهاد کرده اکنون که آمریکا آنها را تنها گذاشته به نیروهای اسد بپیوندند «تا به درون پرتگاه سقوط نکنند».

آینده‌ی فدراسیون دموکراتیک روژئاوا-شمال سوریه، ناروشن به نظر می‌رسد. امیدهایی که پیروزی نیروهای این کنفدراسیون در ائتلاف با دیگر خلق‌های ساکن آن مناطق، بر داعش برانگیخته بود و بیم‌هایی که همزمان از ائتلافش با آمریکا می‌رفت، اکنون به نقطه‌ای تعیین‌کننده رسیده است. آنچه زمانی سیاست واقع‌بینانه‌ی روژئاوا در انتخاب پشتیبانی آمریکا توصیف می‌شد، در نهایت آنها را به دامن جنگی دیگر انداخت. فاشیسم اردوغانی که از هیچ فرصتی برای حمله به کوردها غافل نمی‌شود، آمال توسعه‌ی امپراتوری خود را بیش از هرجای دیگر در غرب کوردستان-شمال سوریه دنبال می‌کند.

اکنون آن زمانی فرا رسیده که خودمدیریتی دموکراتیک غرب کردستان، محک آزمونی بسیار بزرگتر از نبرد با داعش قرار گیرد. بیش از هرچیز باید از مقاومت آنان در برابر فاشیسم آک‌پ فعالانه حمایت کرد و به انتظار نشست و دید اکنون که پشت خود را از پشتیبانی آمریکا خالی می‌بینند و در برابر ارتشی ناتویی-فاشیستی قرار گرفته‌اند، سؤالات متعددی را که در این چندساله درباره‌ی صحت ادعای آزادی‌ و برابری‌خواهانه‌شان ۆمطرح شده بود، چگونه پاسخ می‌دهند.