..

وحید احسانی

جبرئیل امین برای فرشتگانی که در حال قالب گیری گِل های آدمیان بودند توضیح داد که:

«این آدمیان در کشورهای بسیار متفاوتی خواهند زیست؛ در برخی کشورها سطح رفاه، بالا، نظم و قانون، حکم فرما، محیط زیست، پاک و زیبا، انسانها، محترم و خلاصه زندگی بسیار خواستنی و فرح بخش بوده و در برخی کشورهای دیگر، گرفتاری ها، فراوان، نگرانی ها، کمر شکن، فقر و نابسامانی، زیاد، محیط زیست، آلوده و خلاصه زندگی بسیار سخت و رنج آور خواهد بود».

فرشتگانی که در حال سرشتن گل آدمیان بودند به فکر فرو رفته و گفتند:

«تفاوت بسیار زیادی است، زندگی کردن در هر نوع از این کشورها معادل تجربه کردن سرنوشتی بسیار متفاوت خواهد بود».

و سپس پرسیدند:

«کدام یک از این آدمها در کشورهای مطلوب و کدامها در کشورهای نامطلوب خواهند زیست».

جبرئیل پاسخ داد:

«برای تعیین این مهم، باید ابتدا یکبار آنها را زنده کرده و از خود آنها بپرسید که "در تجربۀ زندگی در دنیا، بیش از هر چیز دیگر، خواهان چه چیزی هستند"، بعد، بر اساس پاسخی که به این پرسش می دهند، به شما خواهم گفت که کدام یک از آنها باید به کدام نوع از کشورها گسیل شوند».

فرشتگان تک تک قالب های گِلی را به نوبت زنده کرده و سئوال مورد نظر را از آنان پرسیدند. در پاسخ به این پرسش، برخی بر «رفاه هر چه بیشتر، راحتی، خوش گذرانی و تکنولوژی های مربوطه» تأکید داشتند و برخی دیگر بر «شکوفا کردن حداکثری قابلیّت های نهفته در ساحت اندیشه، شناخت هر چه بیشتر قوانین حاکم بر عالم هستی، بالفعل کردن اراده ای که مرز مشخّصی ندارد، بروز هر چه نمایان تر مقام خلیفه الّهی و امثال آن». فرشتگان آدمیان قالب گرفته شده را بر اساس پاسخی که داده بودند به دو گروه تقسیم کرده و دوباره از جبرئیل پرسیدند:

«حالا به ما بگو کدام گروه باید به کشورهای مطلوب و کدام گروه باید به کشورهای نامطلوب گسیل شوند؟».

جبرئیل به فرشتگان پاسخ داد:

«هیچ "بایدی" در کار نیست، هیچ سرنوشت از قبل تعیین شده ای تعریف نشده است. شما فقط آدمهایی که قالب گرفته اید را به شکل همین دو گروهی که از هم جدا کرده اید در زمین مستقر کنید. یعنی آنهایی که به دنبال رفاه و راحتی هستند را پیش هم و آنهایی که به دنبال شناخت و شکوفا کردن قابلیّت های خود و هستی هستند را نیز پیش هم قرار دهید».

فرشتگان همین کار را کردند و دنیا به این شکلی درآمد که می بینیم.

بله، رفاه و راحتی، یکی از پیامدهای جانبیِ هدف و مسیر متعالی است که مردم جوامع توسعه یافته در پیش گرفته اند؛ یک «پیامد جانبی و فرعی» که مردم سایر جوامع آن را به عنوان «هدف و خوشبختی نهایی» آرزو کرده و حسرتش را می خورند. غافل از این که آنها نیز تا در راستای طلب شناخت خود و هستی و با هدف شکوفا کردن قابلیّت های نامحدود و مبهم درونی، قید رفاه و راحتی را نزنند، شایستگی بهره مند شدن از این عطای فرعی را نخواهند یافت.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-         دکتر محمود سریع القلم: به نظر می رسد بسیاری از ما، خوشبختی را با راحتی اشتباه گرفته ایم و فکر می کنیم تجملات یعنی ایده‌آلهای زندگی. بسیاری از ما، هدفی بالاتر از تأمین غرایز اولیه نداریم (گفتگوی مشروح با سریع القلم: نقدی بر سبک زندگی ایرانی. تارنمای خبرگزاری مهر. 7 بهمن 1391)

-         آیۀ 11 سورۀ رعد: إن الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بأنفسهم (خداوند حال و روز هیچ قومی را تغییر نخواهد داد مگر این که اوّل آنها خودشان را تغییر دهند).

چنانچه این مطلب را مفید می دانید، لطفا بازنشر دهید.

انتشار در کانال وحید احسانی: 1397/07/14