🅞🅓🅘🅐 🅚🅐🅗🅐🅝🅘

.  *🌸🌻🌹ସନ୍ଧ୍ୟା କାହାଣୀ🌹🌻🌸*

        *🌹" ତା …ଆ...ପ "🌹*

       *· · • • • • • • ✤ • • • • • • · ·*   

*ତାରିଖ : ୦୧/ଅଗଷ୍ଟ/୨୦୨୧,ରବିବାର !!*

*ରଚନା : ପଦ୍ମାଳୟା ପାଢ଼ୀ !!*

*କାହାଣୀ କ୍ରମିକ ସଂଖ୍ୟା : ୨୧୮୪ !!*

*ସଂଗ୍ରହ : ꧁༒ 💖ৡ କୃଷ୍ଣ ৡ💖༒꧂*

*ସୌଜନ୍ୟ : ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ /ଛୋଟ ମୋର ଗାଁଟି/ମା ବୁଢ଼ୀ ଠାକୁରାଣୀ ଏବଂ ଅଭିଳାଷା ହ୍ଵାଟ୍ସଆପ୍ ଗ୍ରୁପ୍ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ କାହାଣୀ ଟେଲିଗ୍ରାମ ଗ୍ରୁପ୍,ଭୋଳାସିଙ୍ଗି !!*

*❀꧁❀꧂❀꧁❀꧂❀꧁❀꧂❀*

*______________________________________*

🌻☘️🌸🌼🌼🙏🌼🌼🌸☘️🌻

ସେ କାଳିଆ କୁଚୁ କୁଚୁ ପିଲାଟି କେଉଁ ଧାତୁରେ ଗଢ଼ା ହେଇଛି କେଜାଣି ନିତି ମାଡ଼ ଖାଇଲେ ଯାଇ ଠିକ ଠାକ ହୋଇ ମା ପାଖରେ ଠିଆ ହେବ l ଏଇ ଦୃଶ୍ୟ ଟି ଦେଖି ଦେଖି ଗୀତା ର ଦେହ ସୁହା ହେଇ ଗଲାଣି l ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଟି ଆସିବ ରାସ୍ତା ପାଇପ ରୁ ପାଣି ନେବା ପାଇଁ ସାଙ୍ଗରେ ସେ କଳା ମୁଗୁନି ପଥର ଭଳି ପୁଅ ପୋଛିଦେଲେ ହାତରେ କଳା ଲାଗିଯିବ l କନ୍ଦର୍ପ ପରି ରୂପ ! ମାଙ୍କଡ଼ ମୁହାଁ କୋଉଠିକାର ! ମା ସହ ଆସି ଏଠି ସେଠି ହାତ ମାରିବ ମା କୁ ପାଣି ଫୋପାଡ଼ିବ ପ୍ରବଳ ନିର୍ଘାତ ପାହାର ଖାଇଲେ ଯାଇ ଚୁପ ହେଇ ରହିବ ମା ଫେରିବା ଯାଏଁ l ସତରେ ପିଲାଟା ପଥର ରେ ଗଢ଼ା ନହେଲେ ଏତେ ମାଡ଼ ଖାଇ ସୁଧୁରିବାର ନାଁ ଧରୁନି କେମିତି

କେଜାଣି l

--ମା ଟା ବାଉଁଶ ନଳୀ ପରି ଦେଖିବାକୁ l ତାକୁ ଏ ମାଙ୍କଡ଼ ମୁହାଁ ଏତେ ହଇରାଣ କଲାଣି l ମୁଁ ପିଲା ଦିନେ ବାବା କେବେ ଆମ ଘରେ ମାଡ଼ ଖାଇନି l ହଁ କେବେ କେମିତି ବଦମାସୀ କଲେ ମା ରାଗି ଯାଇ ଦିନେ ଦି ଦିନ କଥାବାର୍ତ୍ତା ବନ୍ଦ କରିଦେଲେ ଆମେ ସବୁ ପଛରେ ଗୋଡେଇ ଗୋଡେଇ ଭୁଲ ମାଗି ମା କୁ ମନେଇ ଦେଉ l

--ମୁଁ କିନ୍ତୁ ମାଡ଼ ଖାଇଛି ଯେ ହେଲେ ଏମିତି ନୁହେଁ l ଏମିତି କିଏ ମାରେ ?

--ବାଳୁଙ୍ଗା ୟାକୁ ହିଁ କୁହନ୍ତି l ସେଦିନ ତା ମା ଗୋଟେ ବଡ଼ ମୁହଁ ବାଲା ବାଲ୍ଟି ରେ ପାଣି ନେଇ ଯିବାକୁ ବାହାରିଛି ଏ ମର୍କଟ ବଦନ ଯାଇ ପଶିଛି ସେ ବାଲ୍ଟି ଭିତରେ l ଚବ ଚବ କରି ସବୁ ପାଣି ନଷ୍ଟ କଲା l ଗୀତା ସୌରଭ କୁ ଧାରା ବିବରଣୀ ଦେଉଥିଲା l

ଭୁବନେଶ୍ୱର ଘର ଛାଡି ଗୀତା ଓ ସୌରଭ ଗୋଟିଏ ଛୋଟିଆ ଜଙ୍ଗଲ ଘେରା ସହରଟିରେ ରହିବା କଥା ଶୁଣି ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ନାକ ଟେକିଥିଲେ ପ୍ରଥମେ l ଦିଲ୍ଲୀ ରେ ଚାକିରୀ କରୁଥିବା ପୁଅ ଝିଅ କହିଲେ ଛୁଟି ହେଲେ ଆମେ ଏଠାରେ ହିଁ ରହିଯିବୁ l ତୁମ ପାଖକୁ ଫେରିବୁନି ଆଉ l ସେ ଜାଗାରେ ମଣିଷ ରହନ୍ତି ? ପୁଅ କହିଲା ଯାହା ହେଉ ପଛେ ଜାଗାଟି ଭଲ ଅଛି ଫଟୋ ସେସନ ପାଇଁ l ୟୁଟ୍ୟୁବ ରେ ଛାଡିଲେ ସୁପର ଡୁପର ହିଟ ହେବ l କିନ୍ତୁ ଏଠି ରହିବ କିଏ ?

ହେଲେ ଯିଏ ଯାହା କହୁ ପଛକେ ସୌରଭ ରିଟାୟାରମେଣ୍ଟ ପରେ କେବଳ ଗୀତା ପାଇଁ ଏଠି ଏକ ମହଲା ଘରଟିଏ କିଣି ଏ ଜାଗାକୁ ଚାଲି ଆସିଥିଲା l କାରଣ ଗୀତା ଥିଲା ଅତି ମାତ୍ର ରେ ପ୍ରକୃତି ପ୍ରେମୀ ପୁଣି ଲେଖାଲେଖି କରେ l ଜଙ୍ଗଲ ପାହାଡ଼ ଘେରା ସହରଟିକୁ ଗୀତା ଦେଖିଥିଲା ବହୁତ ବର୍ଷ ତଳେ ଯେତେବେଳେ ସୌରଭ ର ଟୁର ଏଠି ପଡ଼ିଥିଲା l ସେଇ ଦିନ ଠାରୁ ସେ ସହର ର ମାୟାରେ ପଡି ଯାଇଛି l ଜନ ସଂଖ୍ୟା କମ ତେଣୁ ରାସ୍ତା ଘାଟ ପରିଷ୍କାର ପରିଚ୍ଛନ୍ନ l ଆକାଶଛୁଆ ବୃକ୍ଷରାଜି ସାଙ୍ଗକୁ ଛାଇ ଛାଇ ପରିବେଶ l ଖରା ଦିନ ରେ ବେଶି ଉତ୍ତାପ ସହିବାକୁ ପଡ଼େନା l ତେଣୁ ଜାଗାଟି ସବୁ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଉଭୟଙ୍କ ପାଇଁ ଉତ୍ତମ ଥିଲା l ହେଲେ ପ୍ରତି ଦିନ ମା ପୁଅ ଦୁହିଁଙ୍କ ଟଣା ଓଟରା ଦେଖି ଗାର୍ଡେନ ରେ ବସି ପିଉଥିବା ଚା ର ସ୍ୱାଦ ବି ପାଣିଚିଆ ଲାଗିଲାଣି l

--ଏ ନିତି ଦିନିଆଁ ଦୃଶ୍ୟଟିକୁ ବି ସହିବାକୁ ପଡିବ ଏବେ l

--ଦେଖ ତୁମେ ପ୍ରକୃତିପ୍ରେମୀ ପୁଣି ଲେଖାଲେଖି କରୁଛ l ତେଣୁ ଥରେ ଭାବି ଦେଖ ପ୍ରକୃତି ମାନେ ଖାଲି ଫୁଲ ଫଳ ଗଛ ଲତା ନୁହେଁ l ମଣିଷ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ସମସ୍ତେ ଏହାର ର ଅଂଶ ବିଶେଷ l ଏମାନଙ୍କୁ ତୁମେ ନିଜ ଲେଖାରେ ଜୀବନ୍ତ କରି ପାରିବ l ସୌରଭ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା l

ଗୀତା ଦେଖେ ପିଲାଟିର ବାପା ଦୂରରେ ଚାକିରୀ ବାକିରି କରେ କି କଣ ବେଳେ ବେଳେ ଆସିଥାଏ l ବାପା ଯେତେବଳେ ପାଣି ନେବାକୁ ଆସେ ପିଲାଟି ଶାନ୍ତ ସୁଧାର ହୋଇଯାଏ l ବାପାର ହାତ ଧରି ଆସେ ଓ ଯାଏ l ମାଆଟିକୁ ଶାସନ କରିବା ଜଣା ନାହିଁ ଖାଲି ବାଡେ଼ଇଲେ କଣ ହେବ ?

ସେଦିନ ସୌରଭ ଘରେ ନଥାଏ ଗୀତା ଗାର୍ଡେନ ରେ ବସିଥାଏ l ଗେଟ ବାହାରେ ସେଇ ହାଡୁଆ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟିର ଚେହେରା ଦିଶିଲା l ପଛରେ ତାର କୁଳ ନନ୍ଦନ ଚିକ୍କଣ ମାଙ୍କଡ଼ମୁହାଁ ଠିଆ ହୋଇଛି l ସେତେବେଳକୁ ଗୀତା ର ମୁଣ୍ଡ ଗରମ ହୋଇ ଗଲାଣି l ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଶେଥା ମୁହଁରେ ଦୋ ଦୋ ପାଞ୍ଚ ହୋଇ ଆସିବକି ନାହିଁ ଭାବୁଛି l

--କଣ ହେଲା କାହାକୁ ଖୋଜୁଛୁ ?

--ମା ଆଜି ପାଣି ଛଡା ହେଇନି ଯେ ପାଇପ ରେ ପାଣି ଆସୁନି l ତୁମ ବଗିଚାରୁ ପାଣି ଟିକେ ନେଇଥାନ୍ତି l

--ତୋର ପାଣି ନଥିଲେ ଏ ଘରୁ କାହିଁକି ? ଆଉ କାହା ଘର ନାହିଁ

କି ?

--ସେମାନଙ୍କ ପାଇପ ସବୁ ଘର ଭିତରେ ଥିବାରୁ ଭିତରକୁ ଛାଡୁ ନାହାନ୍ତି ତ ସେଥିପାଇଁ ତୁମ ପାଇପ ଟା ବାହାରେ ଅଛି ବୋଲି… l

--ହଁ ନେବୁ ଯଦି ନେ ହେଲେ ତୋ ପୁଅ ଯେମିତି ମୋ ଗଛ ରେ ହାତ ନ ଦିଏ l

--ନାହିଁ ମା ମୁଁ ଦେଖୁଛି ତାକୁ l

ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଅତି ସନ୍ତର୍ପଣ ରେ ଆସି ଗାର୍ଡେନ ଭିତରେ ପଶିଲା l

--ତୋ ସ୍ୱାମୀ କଣ କରେ କି ଲୋ ?

--ସେ ସୁରଟ ରେ ଅଛି ମା l ଆଗେ ବର୍ଷ କୁ ଦି ଥର ଆସୁଥିଲା ଏବେ ଥରେ ଆସୁଛି l ଲୁଗା କଳ ର ବେପାର ମାନ୍ଦା l ୟାକୁ ଛୁଟି ଏତେ କିଏ ଦେବ ?

--ତୋର ପିଲାଛୁଆ ?

--ଏଇ ଗୋଟିକ ତ l ଠାକୁରେ ୟାକୁ ସାହା ହେଇଥାନ୍ତୁ ମା l

ମାଙ୍କଡ଼ ମୁହାଁ ଟି ଛନ ଛନ ହେଲାଣି ବୋଧେ ବଦମାସୀ ଆରମ୍ଭ କରିବ କି କଣ l ଗୀତା କଥା ର ମୋଡ଼ ବଦଳାଇ ଦେଲା l

--ସବୁବେଳେ ମୁଁ ଦେଖୁଛି ୟାକୁ ତୁ ବାଡ଼ିଆ ପିଟା କରୁଛୁ l ତୁମେ ମାନଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ସେମିତି l ପ୍ରଥମେ ପିଲାଙ୍କୁ ମୁହଁବଢିଆ କରିବ ତା ପରେ ଅବସ୍ଥା ଅସମ୍ଭାଳ ହେଲେ ବାଡେଇବ l ଡିସିପ୍ଲିନ ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ ତୁମ ମାନଙ୍କର l

--କଣ କରିବି ଆଉ କୁହ l ଏ ପିଲା ସକାଳ ହଉ ହଉ ଖାଇବାକୁ ମାଗିବ l ରାତିର ପଖାଳ ଯଦି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଖାଇଦେବ ଦିନ ଯାକ କଣ ଖାଇବ ଆଉ ? ବେଳେ ବେଳେ ମୋ ଭାଗ ବି ମୁଁ ଦେଇ ଦେଉଛି l ହେଲେ ସବୁବେଳେ ଭୋକ ରେ ରହି ହେବ କି ? ମୁଁ ଖଲି ପତ୍ର ସିଲାଇ କରିବାକୁ ଯାଏ l ଯଦି ପେଟକୁ ଦି ମୁଠା ନଖାଇବି କାମ କରିବି କେମିତି ?

--ପୁଣି ଆଜିକାଲି ତା ବାପା ବି କମ ପଇସା ପଠାଉଛି l ସିଆଡେ ପୁଣି ବେପାର ମାନ୍ଦା l ଦିନକୁ ଏତେ ଥର ଭାତ ଦେଇ ପାରିବି କି ତାକୁ ? ଇଏ ଗୋଟେ ପିଲା କେତେ କହିଲେ ଶୁଣିବନି l ଭାତ ନଦେଲେ ମୋତେ ରଗାଇବାକୁ ପାଣି ରେ ବୁଡିବ ପାଣି ଢାଳିବ l ଇଚ୍ଛା ନଥିଲେ ବି ବାଡ଼େଇବାକୁ ପଡୁଛି l

ଗୀତା କହିଲା ତାକୁ ସ୍କୁଲ ରେ ଛାଡିଦେଲେ କେତେ ସମୟ ସେ ସେଇଠି ରହିଯିବ l ତୋତେ ଆଉ ବିରକ୍ତ କରିବ ନାହିଁ l

--କେଉଁ ଜନ୍ମ ରେ କେତେ ପାପ କରିଥିଲି ମା ଏ ଜନ୍ମ ରେ

ଭୋଗୁଛି l ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟିର ମୁହଁଟି ଲୁହ ଛଳ ଛଳ ହେଇଗଲାଣି l

--ପୁଅ ମୋର ଭଲରେ କଥା କହି ପାରେନି l ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ହେଲାଣି ସିନା ସମାନ ରେ ଜିଭ ଓଲଟୁନି l "ସ" କହିବାକୁ ଥିଲେ "ତ " ବୋଲି କହିବ "ର" କୁ "ଡ଼" ଏମିତି କେତେ କଣ l ଏମିତି ଅବସ୍ଥାରେ କୋଉଠି ପାଠ ପଢିବାକୁ ଯିବ l ମୋର ସମ୍ବଳ କାହିଁ ତାକୁ ଚିକିତ୍ସା କରିବାକୁ ?

ଗୀତା ଭାବିଲା ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ସାଙ୍ଗେ ଏତେ କଥା ହେଲେ ଦୁଃଖ କହି ଲୁହ ଗଡ଼ାଇ ଶେଷରେ ପଇସା ମାଗିବ l ଏମାନଙ୍କର ଏଇଟା ଗୋଟିଏ ଅଭ୍ୟାସ l ଏଥର ୟାକୁ ବିଦାୟ ଦେବା ଦରକାର l ଦୁଇଟି ବାଲ୍ଟି ରୁ ଗୋଟିଏ ସାରିଲାଣି ଆଉ ଗୋଟିଏ ଭର୍ତ୍ତି ହେଉଛି l ଶୀଘ୍ର କାମ ସାରି ଯିବା ପାଇଁ ତାଗିଦ କରି ସାରିଲାଣି ଗୀତା l

ହଠାତ ଦେଖୁଛି ଆରେ ଏ କଣ ? ଏ ହନୁ ମାଙ୍କଡ଼ ମୁହାଁ ପାଦ ତଳେ ବସି କଣ କରୁଛି ? ପାଦ ଦୁଇଟି କୁ ରାମ୍ପି ପକାଉଛି l ଗୀତା ପିଲାଟିକୁ ଗୋଡ଼ ରେ ଠେଲି ଦେବା ଆଗରୁ ପାଟି କଲା l

--ଆରେ ଏ ପିଲା ସିଆଡେ ଯିବୁନା ଦେଖିବୁ ଦି ଥାପଡ଼ ଦେବି ଏବେ l

--ତା… ଆ… ଆ ପ …. ପ.. l ପିଲାଟି ଖନେଇ ଖନେଇ କଣ ଗୋଟେ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି l

ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଗୀତା ର ପାଟି ଶୁଣି ପାଇପ ବନ୍ଦ କରି ପଛକୁ ବୁଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ତା ପୁଅ ଗୀତା ର ଗୋଡ଼ ତଳେ ବସି କଣ ଗୋଟେ କହୁଛି l ହଠାତ ଦୌଡ଼ି ଆସି ପୁଅ ଆଡେ ନଦେଖି ଗୀତା କୁ ଗେଟ ବାହାରକୁ ଭିଡି ନେଲା l ଗୀତା ନିଜକୁ ଛଡାଇ ବି ପାରୁନି ତା ହାତଟିକୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଭିଡି ଧରିଛି l ହାଡ଼ କଙ୍କାଳ ସାର ଦେହଟିରେ ଏତେ ବଳ ? ଭାବୁଛି ଆଜି ବୋଧେ ଡକାଏତ ଦଳ ର ଶିକାର ହୋଇ ହେବ l ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ସୌରଭ ଓ ପିଲାଙ୍କ ମୁହଁ ଆଖି ସାମ୍ନା ରେ ଭାସି ଉଠିଲା l ଏ ଜନ୍ମ ରେ ଆଉ ଭେଟ ହେବାର ନାହିଁ l ଗେଟ ବାହାରେ ଯାଇ ଗୀତା କୁ ଛାଡି ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଧଇଁସଇଁ ହେଉଛି l ନିଶ୍ୱାସ ସମ୍ଭାଳି ନେଇ କହିଲା

--ମା ତୁମ ଚଉକି ତଳେ ସାପ ଥିଲା l ମୋ ପୁଅ ଠିକ ରେ କଥା କହି ପାରେନି l ତେଣୁ ତୁମେ ବୁଝି ପାରିଲ ନାହିଁ l ଗୀତା ସାମ୍ନା ରେ ସାପ ଟି ଧୀରେ ଧୀରେ ଗେଟ ବାହାରକୁ ଚାଲି ଯାଉଥିଲା l ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ର ପୁଅଟି ବାରଣ୍ଡା ଉପରେ ଯାଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା l

ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ସୌରଭ ଫେରି ଆସି ଦେଖିଲା ପିଲାଟି ଗୀତାର ପାଖ ଚେୟାର ରେ ବସି ଖାତା ରେ କଣ ସବୁ ଲେଖୁଛି ଓ ଘର ଭିତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟି ଝାଡୁ ପୋଛା କରୁଛି l ଗୀତା ଖାଲି ଟିକେ ହସି ଦେଇଥିଲା l

*=============================*

*☘️🌸🌼🙏  ସମାପ୍ତ  🙏🌼🌸☘️*

*=============================*