⋆⋆⋆

به اُرکاـی عزیزی که این رو می‌خونه؛

اول از هر‌چیزی، می‌خوام بهت بگم گرفتمش. بازتابِ نورِ روح زیبایی که داری رو. از فضای خونه‌ی درختی‌ای که ساختی مشخصه، که صاحب اون یه قلب گرم داره. خیلی خیلی گرم. اونقدر که می‌تونی تا همیشه بهش تکیه کنی و مشکلاتت رو باهاش در میون بزاری، با گریه باهاش حرف بزنی و با خنده ازش جدا بشی. آدم‌های زیادی بهت آسیب زدن، خیلی ناراحت شدی و برای همین هم هست که حالا زیباترین لبخند رو داری. امیدوارم بیشتر از چیزی که هست خودت رو دوست داشته باشی چون مطمئن باش، برای خیلی از آدم‌های اطرافت بیشتر از صرفاً یک دوستِ معمولی ای. امیدوارم همیشه خوشحال باشی، کارهایی که دوست داری رو انجام بدی و اون بازتاب نورانی‌ای که از رفتارت نشون میدی، هیچوقت تاریک نشه.

از طرف لورا، دوست‌دارِ این رهگذرِ بامزه.