— ★ 🥡 🥢

از مهتای تابستون ۴۰۱ به پری تابستون ۴۰۱.

خب سلام . نزدیک دو هفته اس که دارم فکر میکنم چی باید بنویسم و حتی الان هم مطمئن نیستم چی قراره تایپ کنم .

میدونی پری ،، بهش که دقت میکنم ؛ تو یه آدم خاصی ،، خیلی خیلی خاص . جدی میگم تو به طرز عجیبی خاصی . مطمئنم خودت تاحالا متوجه نشدی و خب از اونجایی که خری هیچوقت هم نمی‌فهمی ولی تو به طرز وحشتناکی خاصی .

تو اولین کسی هستی که توی زندگیم باهاش اینقدر راحتم و درباره کوچک ترین و جزئی ترین مشکلات زندگیم بهت گفتم و پیشت یجوری ام انگار دارم با شورت سوتین میگردم .

تو خیلی آدم با ارزشی هستی ،، با ارزش تر از چیزی که فکرشو کنی و لیاقتت خیلی خیلی بیشتر از چیزیه که الان داری ؛ این چیز ها میتونن شامل آدمای اطرافتم باشن.

ما نزدیک سه ماه کات بودیم ،، شایدم بیشتر ؟ نمی‌دونم . یه چیزی بگم؟ وقتی نبودی خیلی سعی کردم دور خودمو شلوغ کنم تا حتی شده یه نفر جاتو برام پر کنه ولی نشد ،، چون هیچکس ورنیان خودم نمیشه . و من تا سه اسفند فکر نمی‌کردم که دوباره رابطمون درست شه ... فکر میکردم همه چی تا ابد تموم شده ( بهم حق بده دیگه. ) و وقتی که بهم پیام دادی واقعا اینجوری بودم که : واقعا؟ معجزه شده؟ . حتی میدونی چیه ؟ چندروز قبل توی ذهنم تصور کرده بودم که همه چیز قراره درست شه و ما دوباره باهم باشیم ،، حتی توی ریل =)

در هر صورت ،، حرف من اینا نیست.

فقط خواستم بهت بگم که ... من خیلی بهت افتخار میکنم ؛ خیلی خیلی زیاد . فکر نکنم اصلا بفهمی چقدر دوست دارم و بهت افتخار میکنم جدی جدی :|

تو از خیلی موانع گذشتی و رد شدی و الان اینجایی ،، شاید جای زخماشون باقی مونده باشه ولی تو اینجایی ؛ قوی تر از تابستون سال ۴۰۰ . و این باعث میشه بخوام با تمام وجودم بهت افتخار کنم و خوشحال باشم که همچین آدمی تو زندگیمه . این برام واقعا به افتخاره که تورو دارم !

و در آخر

فقط خواستم بگم خیلی دوست دارم ،، و وحشتناک روت کراشم.

بوس.

- kura.