💭 با گوش دادن به آهنگ “ born singer” که الان در پروف قرار گرفته ، چه احساسی داری ؟

🐱 اول از همه ، من حتی نمیدونستم که میتونیم اونو تو آلبوم بذاریمش یا نه. من حتی مطمئن نبودم که این شدنیه ، چون آهنگ اصلی خیلی معروف ـه ، ولی J. Cole بهمون این اجازه رو داد. میخوام بهش بگم که چقدر ازش ممنونم. این آهنگیِ که من فقط میتونستم اون تایم بنویسم و هنوزم یادمه که اونو یکی - دو هفته‌ی اولی که درحال پروموت “ no more dream “ بودیم ، نوشتم. احساساتی که در اون زمان برای اولین تجربشون میکرد ، همه به مرور زمان از بین رفتن ، پس مجبور شدم اونو بنویسم. من حتی به ضبط مجددشم فکر میکنم ، چون به گذشته که نگاه میکنم ، یخورده بالاتر ـه ، ولی اگه این کار رو میکردم داستان پشتش از بین میرفت. پس ما فقط اونو گذاشتیمش تو آلبوم ، چون امکان اینکه به اون دورانمون گوش بدین وجود نداره ، مگر اینکه تو یه کنسرت باشه و حتی ممکن که بعضی از آرمی ها از وجود این آهنگ خبر نداشته باشن. ما باهم تصمیم گرفتیم که این آهنگ تو آلبوم جدیدمون باشه.

💭 آهنگ جدید “ Run BTS “ یکی دیگه از آهنگ های که “ Born Singer “ سریع رپ میکنید ، ولی با یه وایب متفاوت.

🐱 از نظر احساسی کمی متفاوته. آهنگ born singer منو احساساتی میکنه و یخورده توش احساسات وجود داره. برای run bts ، ما مدام میگفتیم که میخوایم آهنگی رو با یه سبک قدیمی ‌تر خودمون داشته باشیم ، پس تایتلی انتخاب کردیم که هم اسمش رو با برنامه ‌های ما به شر کنید ، هم نشون دهنده‌ی اینکه ما چه کسی هستیم. ما همیشه در حال اجرا کردنیم و با اعضا راه درازی را پشت سر گذاشتیم و تایمایی هست که ماهم خسته میشیم ، ولی کار هایی وجود داره که میخوایم به جلو حرکت کنیم ، پس فکر کنم ما سعی کردیم این خواسته ‌ها رو در نظر بگیریم. من واقعاً فرصت زیادی برای نشون دادن مهارت های رپم تو آلبوم های اخیرمون نداشتم ، ‌پس این باعث شد به گذشته فکر کنم و بخوام یه چیز فشرده‌ تر بنویسم ، ولی رپ کردنش واقعاً دشواره. ما اونو به سرعت ضبط کردیم و با این حال زمان برای من زیاد گذشت ، پس وقتی در حال ضبط بودیم واقعاً باید روی اون کار میکردم.

💭 مرور خاطرات از منظره‌ی یه تهیه کننده چجوریه ؟ ورژن دمویِ آهنگ “ seesaw خیلی متفاوت تر از نسخه اصلی بود.

🐱 اون کاملاً متفاوته ، اینطور نیست ؟ من این نسخه رو بیشتر دوست دارم. کار کردن روش خیلی سخت بود. انقدر توی رکودش بد بودم که با خودم میگفتم ” اگه نتونی رکوردش کنی ، در نهایت فقط یه آهنگ ، از یه شخص دیگه‌ای میگیرم. “ احساس میکردم که حتی نمیخوام آهنگی بسازم ، ولی به سرعت اومد سراغم. حوصله نداشتم روی چیزی کار کنم و فقط با پیانوم درگیر بودم ، میدونستم باید یه کاری انجام بدم ، ولی فکر کردم این ملودی اصلا بد نیست و در نهایت خیلی سریع اونو ساختم. این یه آهنگ به اصطلاح سبک Shibuya ست ، سبکی که من شخصاً در جوونی به اون علاقه داشتم و لیبلم نسبت بهش ری اکشن مثبتی نشون داد ، ولی اونا پیشنهاداتیم برام داشتن که یکم بیشتر روی تنظیم کار کنم ، پس دوباره انجامش دادم. تو این نسخته خیلی از احساسات من تو دوران راهنمایی ـه.

💭 چجوری از یه دانش آموز دبیرستانی که آرزوی تهیه کننده ، شدن در سر داشت ، واقعاً به یه آیدل تبدیل شدی ؟ نسخه دموی seesaw هم سبکی نیست که بین هرکسی محبوبیت داشته باشه. میخواستم بدونم از اون موقع تا الان چه تغییراتی رو تجربه کردی.

🐱 وقتی جوون تر بودم ، میخواستم رپر شم. میخواستم یه تهیه ‌کننده شم و حالا میتونم هر دو رو تجربه کنم و هر طور که میخواهم انجامشون بدم ، پس همه رو یکی یکی انجام میدم. به همین دلیلِ که من از چندتا اسم مختلف استفاده می کنم. میخوام که اونا رو جدا از هم نگهدارم. “ اونم میتونه این کار رو انجام بده “ ؟ “ اونم میتونه برای یه تبلیغات آهنگ بسازه “ ؟ من فقط خوش شانس بودم که تونستم با آرتیست های فوق العاده زیادی به عنوان تهیه کننده ” شوگا “ آشنا شم ، پس فکر میکنم که واقعاً خوش شانسم که در این زمینه فعالیت میکنم.

💭 مردم برای اولین بار شما رو به عنوان یک خواننده/ رپ از بی‌تی‌اس شناختن ، ولی الان به عنوان یک تهیه کننده پیشرفت کردین.

🐱 بله ، خوشبختانه. اخیراً به این فکر میکردم که چگونه نمیدونم وقتی بزرگ تر شدم باید چه نوع موسیقی رو انجام بدم ؟ شاید باید چند سبک مختلف رو امتحان کنم. فکر کنم این هم یه نعمته و هم یه نفرینه ، ولی فکر کنم در حالی که میتونم روی ژانر های مختلفی کار کنم ، مطمئن باشم که هیچ کدوم از اونا انقدر عمیق باشه و به همین دلیلم سعی میکنم از سبک ‌های مختلف استفاده کنم و وقتی اونا رو شر میکنم ، چیز های زیادی رو دوست دارم ، مثل شگفتی ‌ها. این روزا منم شروع کردم به انجام دوباره‌ی کارها و این برای من هم نگرانی و هم هیجان ایجاد کرده.

💭 اگه بخوایم تو رو با لیریک “ Yet to Come “ از آلبوم Proof مقایسه کنیم ، به نظر میرسه که هنوز چیز های زیادی برای نشون دادن داری تا “ the best moment is yet to come “.

🐱 من از یه نقطه شروع کردم و به سلاح مخفی خودم فکر کردم. من آهنگ ها رو در سبک های مختلف مثل D-2 امتحان کردم. احساس میکنم ممکنِ نتونم استاد یه ژانر باشم ، ولی میتونم کلاه های زیادی رو سر کنم. هنوزم کلی کار هست که میخوام انجام بدم. من هیچ احساسی نسبت به نوع موسیقی که قرار تو دهه ٣٠ ، ٤٠ یا ٥٠ سالگیم بسازم ندارم، ولی میخوام تا روز مرگم به موسیقی ادامه بدم. من کسیم که میتونم کلاه ‌های مختلف بپوشم ، پس به این فکر ‌میکنم که بعد اون چه نوع موسیقی انجام بدم و این باعث میشه کمتر نگران شم.

میتونید کاملشو از سایت چک کنید.

𑊑  🧠 https://magazine.weverse.io/article/view?lang=en&num=435