,,

میکروفونش رو تنظیم میکنه و چندبار توش فوت میکنه که باعث شکایت بقیه اعضا میشه.

بخاطر اینکه فضایی که توش کنسرت داشتن سرباز بود، فن ها میتونستن حین تمرین کردنشون اونارو ببینن و این کمی هیجان انگیز بود.

با شنیدن صدای نفس هایی درست کنار گوشش، سرش رو میچرخونه و هیونجینی رو میبینه که با لبخند نگاهش میکرد.

"چیشده؟"

آروم زمزمه میکنه و هیون، فقط سرش رو به معنای چیزی نیست، تکون میده.

موهای بلوند و لباسش اورسایزش به شدت هات کرده بودنش ولی به هرحال، چانگبین معتقد بود که هیونجین هرکاری کنه هم بازم کیوته؛ و البته مال اونه-

چان میاد نزدکیشون و درباره اسکجوالی که کمی تغییر کرده بود باهاشون حرف میزنه ولی تمام مدت حواس چانگبین پیش پسر مو بلوندی بود که بخاطر تمرکز، لبهای سرخش رو گاز میگرفت.

از طرفی، صدای فن ها کمی عصبیش کرده بودن.

ولی چان ازشون دور میشه، صدای آهنگ به آهستگی پخش میشه و کم کم شدت میگیره.

این فقط یه تمرین بود ولی فن هاشون حتی بیشتر جیغ میکشن.

بیشترشون شروع کرده بودن به صدا زدن ایم هیونجین و بنرهاشون رو توی هوا تکون میدادن.

وقتی به پارت رپ خودش میرسه، سمت پسر میچرخه و دستش رو پشت گردنش میبره.

این حرکتش همه اعضا از جمله خود هیون رو تو شوک فرو میبره ولی صدای طرفدارهاشون نشون میداد اونو کاملا از این وضع راضی ان.

نیشخندی گوشه لبش شکل میگیره و پیشونی هاشون رو هم میچسبونه.

"داری چیکار میکنی؟"

هیون، لب میزنه ولی چانگبین کاملا متوجه میشه.

وقتی پارت رپش تموم میشه، سرش رو گنار گوش پسر میبره و نرم زمزمه میکنه.

"بعد تمرین بیا اتاق پرو ۱۰۳."