😍

പ്രണയം

...............

     ആ വെള്ളുത്ത സുന്ദരിയോടെന്നും എനിക്ക് ആരാധനയായിരുന്നു. അവളോടൊന്നിച്ചിരിക്കാൻ. അവളുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാൻ ആ വെള്ളുത്തു തുടുത്ത മേനിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേരാൻ.

    നീയെനിക്ക് ആരായിരുന്നു എന്നറിയില്ല. എന്നാൽ എന്നും നീയെന്ന വെണ്ണക്കൽ ശിൽപത്തോട് അടങ്ങാത്ത പ്രണയമായിരുന്നു ഈ കറുമ്പന്

      നിന്നോടൊന്നിച്ചിരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ. രാപ്പകലില്ലാതെ ഒന്നിച്ചു കണ്ട വീഥികൾ. നിന്നിലലിഞ്ഞു ചേരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ. ഈ നിമിഷങ്ങളിലെല്ലാം നാം മറ്റുള്ളവർക്ക് നൽകുന്ന ആഹ്ലാദത്തിന് അതിരുകളില്ലായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം പോലും നമ്മളെ കാണാതിരിക്കുക എന്നത് അവർക്ക് വീർപ്പുമുട്ടലാണ്. നമ്മൾ എവിടെയായിരുന്നാലും അവർ തേടി പിടിച്ചു വരുമായിരുന്നില്ലേ.

       ഏതു പ്രണയത്തിനും എതിക്കുന്ന ശക്തികൾ ജന്മം കൊള്ളുമല്ലോ. അതെ അങ്ങനെ നമ്മൾക്കിടയിലേക്കും ഒരു കൂട്ടർ വന്നു. നമ്മളെ തമ്മിൽ പിണക്കാൻ. എന്നെന്നേയ്ക്കുമായ് അകറ്റാൻ. 

      കഴിയുമോ നമ്മൾക്കതിന്. എന്നാണ് നമ്മൾ കണ്ടുമുട്ടിയതെന്നറിയില്ല. നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന് തുടക്കം എന്നാണെന്നറിയില്ല. എന്നാൽ ഒന്നറിയാം അന്നു മുതൽ ഒരു മാത്ര പോലും പിരിഞ്ഞിരുന്നിട്ടില്ല എന്ന്. 

      വിടപറയുകയാണ് ഞാൻ. എൻ ഹൃദയത്തിൻ നൊമ്പരം അറിയുന്നവർ ചിലരെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമെന്നറിയാം. അവർ ഒരിക്കൽ നമ്മളെ വീണ്ടും ഒന്നിപ്പിക്കും എന്ന ശുഭപ്രതീക്ഷയിൽ. 

      ഒരു നാൾ തിരികെ വരും എന്നെ പെണ്ണിന്റെ കൈ പിടിച്ച് നിലാവുള്ള രാത്രിയിൽ തെരുവോരത്തിരിക്കാൻ. മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷവേളകളിൽ പങ്കുചേരാൻ തോഴി ഇനിയും നിൻ മാർദ്ധവ മേനിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേരാൻ ഞാൻ വരും നിൻ ആത്മാവിൻ പാതി.

ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ.......

നിന്റെ സ്വന്തം ബീഫ്.....

✍കൃഷ്ണ