⠀
@bbcpersian⠀
جشنواره سینمایی کن سال ویژهای برای سینمای ایران بود. از حضور سه بازیگر زن ایرانی تا بوسه نوید محمدزاده و فرشته حسینی رو فرش قرمز. اما در کنار درخشش ستارههای جوان و مشهور ایرانی، نام یک بازیگر دیگر نیز برجسته بود؛ سعید پورصمیمی، بازیگر ۷۹ ساله با چند دهه کارنامه پربار.
سعید پورصمیمی امسال با فیلم برادران لیلا به کن رفت. شاید اگر سینمای داستانی ایران در دهه های پیش مقبولیت این روزها را داشت و سخت گیری های سیاسی برای فرستادن فیلم به جشنواره های خارجی نبود، سعید پورصمیمی بارها به کن می رفت و شاید هم دست پر باز می گشت.
نخستین حضور مهم پورصمیمی در سینمای ایران بازی در فیلم ناخدا خورشید (۱۳۶۵ ناصر تقوایی) که برداشت آزادی از رمان داشتن و نداشتن ارنست همینگوی بود.
در سال های نخست انقلاب که سینمای ایران خالی از ستاره ها شد، جا برای بسیاری از بازیگران کم تر شناخته شده تلویزیون و تئاتر باز شد. نیاز کارگردان به بازیگران کارکشته آنها را به سوی کسانی چون سعید پورصمیمی و مهدی فتحی سوق داد.
تقوایی با ناخدا خورشید که از مهمترین آثار سینمای داستانی ایران است، دو بازیگر را وارد سینمای حرفه ای که هر کدام بعدها وزنهای در عرصه بازیگری سینما شدند؛ سعید پورصمیمی و داریوش ارجمند.
سعید پورصمیمی توانست با نقش آفرینی برجسته اش در کنار بازیگران نا مداری چون علی نصیریان و جعفر والی به یکی از پایه گذاران عنوان نقش مکمل در سینمای پس از انقلاب تبدیل شود عنوانی که به "نقش دو" یا " نقش فرعی" معروف بود.
پورصمیمی در سال های بعد در آثاری چون تحفه ها، هی جو، پرده آخر و آبادانی ها با درخشش خود اصطلاح "نقش مکمل" را به خوبی جا انداخت. فارغ از کوتاه و بلندی نقش، بازی روان، فن بیان، و سادگی و بیاغراق بودن اجرایش او را که بسیار گزیده کار میکرد، به یکی از محبوبترین بازیگران سینمای ایران تبدیل کرد.
در کارنامه هنری او -چه در سینما و در چه تلویزیون- کمتر "نقش اول" دیده می شود، اما حضور او در اغلب این آثار آنقدر گسترده بوده که نقش های مکمل او تاثیرش کمتر نقش اصلی نبوده است.
او بارها برای نقش مکمل مرد در جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت جایره شده و یک بار این جایزه را بازی در فیلم پرده آخر ( ۱۳۶۹ واروژ کریم مسیحی) گرفته است.
✍🏽 پوریا ماهرویان
Generated by RSStT. The copyright belongs to the original author.