,∞'

یک سالِ پیش ی تکه اسمون پخش شد وسط دو تا زندگی ؛ ی هاله ی اسمونی از تو به من وَ از من به تو وصل شد. رشد کرد ، گسترده شد ، زردِ من با آبیِ تو ترکیب شد ، جنگل سبزمون شکل گرفت. زیر اسمون ابی و ایستاده در جنگل ، دو قلب درهم فشرده شدن و قرمزی چکه کرد. اولین گل رز قرمز جوانه زد ، نفس ها ترکیب شد و هوای گل تأمین.

گل روی لب های بی رنگ تو نشست و در ازای تشکر برای تولید هوا ، به لب هات قرمزی رو هدیه داد. اولین بوسه شکل کرد. و پرنسس مهربون از سرخیِ گرنه هاش قرمزیِ گل رو باز گردوند.

دست ها همو به اغوش کشیدن و لب ها کلمات و به بیرون هدایت کردن ؛

" امروز ، وسط سبز ترین جنگل ، کنار ابی ترین دریا و با سرخ ترین رز سیصد و شصت و پنجمین روز رو کنار هم میگذرونیم. بیا دست از شمردن برداریم و فقط به 'یک عمر' اکتفا کنیم.‌ میخوام تا یک عمر قلبتو داشته باشم پرنسس ، افتخارشو دارم؟ میخوام بعد از تو از قلبت محافظت کنم و مثل ی مروارید براش ارزش بزارم. میخوام قبل از خودت ، قلبتو لمس کنم. میخوام از سرخیِ قلبت رنگ به لبام بپاشم و این قرمزِ پاک قلبتو هر روز به لبات تزریق کنم. این بار قصد دارم فدای یک تارِ موت کنم ، گلبرگ ها ، دریا با تمام وسعت و برگ به برگ جنگل رو. تو ؛ تنها معنای من از تمام این مواردی. سرسبزی جنگل ، بدون حضور تو کویر برهوته. امواج موهای تو دریای منه ، چه نیازی به حضور هزاران لیتر اب هست؟ گونه ی سرخ تو رز منه ، چه اهمیتی داره که اخرین گلبرگ رز رو هم باد به ناپیدا ترین نقطه ببره؟

گلبرگ من ؛ رشد کن ، قد بکش ، جنگل و برای حس خوبت به آتیش بکش ، تمام اکسیژن ساحل رو ببلع ، هرکاری برای تازگیِ روحت بکن ، دنیا رو برای خودت بدون ، دیوانه باش ، بهترین نصیحت ' هر غلطی میخوای بکن ' ، میخوام تک تک این صحنه هارو به تماشات بشینم. برام زیباترین سریال سال رو رقم بزن.

دستاتو توی دستم بزار ، بهت اطمینان میدم که میدونم باید با ی دست لطیف چطور برخورد کنم. من قلب پَر مانندتو میشناسم ، دستات که از اون لطیف تر نیست بیبی؟ به هر حال؛ نوک انگشتاتو روی دستم فشار بده ، قطره به قطره از خودتو به روحم تزریق کن ، اینبار میخوام پُر از تو باشم. اینبار میخوام تو اعتیادم بشی ، گور پدر نیکوتین.

میخوام شیرینیِ تو چاشنی این جنگل و دریا بشه ، میتونی حرفمو بهشون ثابت کنی و نشونشون بدی من شیرین ترین دختر دنیا رو دارم؟ میتونی ، همونطور که همیشه باعث افتخارم بودی این بار هم کاری کن درخت و دریا باورم کنن. برای تو سخت نیست ، فقط کافیه لبخند بزنی ؛ در اون صورت هردو باورم خواهند کرد.

زیر تمام درخت ها ، خودتو به اغوشم هدیه بده ، میخوام ی جنگل بدونه تو‌ مال منی. این بار خورشید باید برای رشد تو چشم باز کنه نه روشنایی. این بار ماه نه برای نورانی کردن جنگل ، بلکه برای تماشای تو باید به اسمون بیاد. این بار ماه باید با این حقیقت که ' تو حتی از ماه هم زیبا تری ' کنار بیاد. این جنگل ، خورشید ، ماه وَ تمام رز های دنیا برای توئن. تمام دنیا ، در ازای خوشحالیِ عمیقت برای تو. تنها چیزی که برام مهمه منحنی لبات و آرامش قلبته. من اینجام تا تمام پرنده ها و گنجشک های جنگلو برای ارامش قلبت ساکت کنم.

برای سبز موندن این جنگل ، متلاطم بودن این دریا ، سرخ بودن رز ها و برای من ؛ تا ابد اینجا بمون. ⁗