گزارش شماره ۴ همیاران محیط زیست ویست

   ساعت هشت صبح روز جمعه یکم تیرماه نود و هفت در محل قرار حاضر شدیم.(میدان ولی عصر مقابل مسجد صاحب الزمان) با توجه به اینکه فصل کار و فعالیت است انتظار حضور چشمگیر افراد را نداشتیم . پس از بیست دقیقه انتظار در محل قرار و خوش و بش با اهالی محل راه افتادیم.

ساعت هشت و نیم در محل ابتدایی رودخانه مستقر شدیم و منتظر رسیدن کیسه های جمع آوری زباله توسط یکی از اعضای پایه ی کار شدیم . نسیم روح نواز صبحگاهی، رفت آمد گاه و بیگاه کشاورزان ، صدای انواع پرندگان و برهم خوردن برگ های درختان بید و صنوبرمارا محو تماشای مناظر اطرافمان کرد.

آنقدر فضا دوست داشتنی بود که دلمان نیامد چای نخورده مشغول کار شویم . نشستیم و چای نوشیدیم تا کیسه ها رسید. وسایل را برداشتیم و از محل بند مزرعه ی پکریان مشغول جمع آوری شدیم.

بازار زباله کساد بود،بوی انواع علف های آبی بخصوص پونه چنان مارا به وجد می آورد که لذت کار رادوچندان می کرد. در لابلای بوته ها و تنه ی درختان که چون چتری برسر رودخانه شاداب و سرحال بودند گاه و بی گاه به پلاستیک ها و ظروف یکبارمصرف برخورد می کردیم که مشخص بود که سیلاب های فصلی از مناطق بالادستی باخود آورده اند. 

     لذت قدم زدن در زمین مرطوب رودخانه وشنیدن شرشر آب سال ها بود که فراموشمان شده بود .

امروز یک روز بیادماندنی در این پویش بود به آن سبب که با چشم خود دیدیم که کشاورزان بسیار انسان های با فرهنگی هستند و اگر نبودند این مکانهای بکر و طبیعی اینگونه سالم و تمیز و باطراوت نبود.

چند مرتبه یکی دوتا از اعضا پایشان سرخورد و کفش شان خیس شد ولی از بس ازاین طبیعت لذت می بردند قید خیس شدن را زدند و با کفش در کف رودخانه وسط آب شروع به قدم زدن کردند. به یکی دوتن از آشنایان نزدیک برخوردیم که بسیار از کار ما تشکر کردندو از کارهایی که خودشان برای حفظ پاکیزگی صحرا انجام می دهند برایمان گفتند.

در محل برخورد رودخانه و قنات ،محل کمی آلوده بود که می شود گفت دلیل آن اینست که محل رفت و آمد و تفرجگاه مسافران است. در کل تا محل استخر مزرعه ی لاسمان را پاکسازی کردیم و چهار کیسه ی بزرگ زباله پرشد. در پایان نشستیم و آتشی روشن کردیم و بساط چای و زانوبند را در کنار جاده اصلی پهن کردیم. 

در پایان باید گفت رودخانه ی ویست یکی از سرمایه های مهم منطقه ی ماست و نیاز به یک پاکسازی اساسی دارد چراکه برخی مناطق آن آلوده است و برای انسان و دام های منطقه خطرآفرین است. امید است با همیاری شما هموطنان فهیم در مراحل بعدی بتوانیم سرتاسر این محل زیبا را پاکسازی کنیم و باهم هم پیمان شویم که دیگر هرگز آنرا آلوده نکنیم و بر درختانش یادگاری ننویسیم. به امید روزی که فرهنگ زباله نیانداختن در طبیعت در تمام جامعه ی بافرهنگ ایرانی نهادینه شود. 

همیاران محیط زیست ویست دوستداران طبیعت زیبای ایران.

@khansarnews