مشکلات معلولان آسیب نخایی همچنان در هاله بی توجه ای است

بیش از ۲۵ هزار معلول آسیب نخاعی در کشور وجود دارد که تاکنون حدود ۲ هزار و ۵۰۰ نفر از آنها به عضویت سازمان بهزیستی در آمده اند. این مطلبی است که سال گذشته توسط رئیس سازمان بهزیستی کشور بیان شد و با این حال به معنای آمار قطعی این طیف نیست.

چرا که معلولان بسیاری هستند که هنوز توسط این سازمان شناسایی نشده و آمارشان توسط هیچ مرجعی ثبت نشده است و همچنین حوادث ناشی از کار و سوانح جاده های به طور روزانه در حال افزایش این آمار به ویژه معلولان نخاعی است.

باید گفت افراد آسیب نخاعی از مظلومترین طیف های معلولان هستند که چالش های حوزه معلولیت همه ابعاد زندگی آنها از جمله اشتغال، ازدواج، استقلال فردی، تحصیل و... را متاثر کرده است.

اغلب این افراد علاوه بر هزینه های درمانی بالا از فقدان شغل و درآمد پایدار رنج میبرند و عده ای از آنها به اندازه ای در مضیقه مالی هستند که از تهیه لوازم پانسمان برای زخم های همیشگی خود نیز بازمانده اند و همین امر به افزایش آسیب های جسمی این افراد دامن میزند.کامران عاروان، مدیر عامل جامعه معلولان ایران در این زمینه میگوید: هزینه هر ماه یک فرد معلول آسیب نخاعی حدود ۲ میلیون تومان است و هزینه یک معلول آسیب نخاعی از گردن تا ۴ میلیون تومان نیز میرسد و این در حالی است ساختارهای جامعه هنوز برای تأمین راه درآمدی این افراد به نتیجه مطلوبی نرسیده است.

رئیس سازمان بهزیستی کشور میگوید: این سازمان به معلولان آسیب نخاعی و به منظور کمک به معیشت خانواده های آنها حق پرستاری در منزل میپردازند.انوشیروان محسنی بندپی چنین بیان می کند: برخی از معلولان آسیب نخاعی این هزینه را ۱۹۰ هزار تومان و برخی ۱۷۰ هزار تومان دریافت میکنند.

این مبالغ ناچیز که تا ۲ میلیون تومان نیاز ماهانه افراد آسیب نخاعی فاصله بسیار زیادی دارد، درحالی از سوی سازمان بهزیستی به معلولان آسیب نخاعی پرداخت میشود که هزینه های این افراد هر روز افزایش پیدا می کند اما این کمک هزینه مدت هاست که ثابت باقی مانده است.

ناگفته نماند که آسیب دیدگان نخاعی برای دریافت همین مبالغ اندک نیز مدتها در نوبت ورود به فهرست دریافت کنندگان خدمات در انتظار می مانند و با دریافت کمک هزینه باز هم مشکلات دیگرشان پابرجاست.

معلولان آسیب نخاعی به دلیل نداشتن حس در اندام آسیب دیده، عدم وجود جریان خون به شکل مناسب در آن نقاط و به دلیل نشستن یا دراز کشیدن های طولانی مدت از ناحیه اندام معلول خود دچار زخمهای فشاری یا زخم بستر می شوند.

پیش از ابتلا به این مشکلات مراقبتهای بهداشتی و پس از ابتلا مراقبت های درمانی و برخورداری از لوازم توانبخشی مناسب برای این افراد از ضرورت بالایی برخوردار است که متأسفانه به همان دلایل همیشگی اغلب این افراد روی ویلچرهای نامناسب و بی کیفیت می نشینند که این عامل موجب تشدید افزایش جراحات و زخمها میشود.

به امید روزی که دولت بخشی از توجه و منابع خود را به این افراد معطوف کرده و قدم مناسبی در راستای رفع مشکلات آنها بردارد.

✍ رقیه بابایی

Join ⏩ kanountavana