باغ سوخته

دوستان صمیمی برای یکدیگر بودند. یکی از آن ها باغ انگور زیبایی داشت که میان آن نهر آب جاری و اطراف آن را درختان خرما پوشانده بود و درختان سرسبز در سرتاسر باغ زیبایی آن را دوچندان کرده بود. روزی صاحب این باغ رو به دوست خود نمود و با غرور شروع به تعریف از باغ و میوه ها و زیبایی های آن کرد.

دوستِ باایمانش در پاسخ به او گفت: « آیا به پروردگار خود کافر شده­ای؟ چرا با این غرور صحبت کرده و این ها را از جانب خداوند نمی­بینی؟!» هرچه می­توانست او را نصیحت کرد و از او جدا شد.

صبح روز بعد وقتی باغبان وارد باغ خود گردید، با صحنه­ای وحشتناک روبرو شد؛ درختان خشکیده و فروریخته، زراعت نابود شده و ویرانه هایی که جای سرسبزی باغ را گرفته بودند. از غم و اندوه دست هایش را بهم کشیده و به عمر و سرمایه ای که در این باغ گذاشته بود، می­اندیشید. به یاد سخنان دیروز خود افتاد و با پشیمانی گفت:

«ای کاش هرگز به پروردگارم کافر نمی­شدم و این همه مغرور و خود پسند نبودم»

آیات 32 الی 42 سوره مبارکه کهف

#رمضان #داستانک

#قصه_های_قرآن

🔸کانال رسمی ستاد فاطمیه

🔸وابسته به پایگاه اطلاع رسانی فاطمیه

🌐 www.Fatemyeh.com

اینستاگرام

● Instagram.com/Fatemyeh_com

ایتا 

● Eitaa.com/Fatemyeh_com

‌

📩ارتباط با مدیریت:

■ @Fatemyeh_com_Admin