افطاری رییس جمهور
فردای بهتر✅لیلی رشیدی: آقای رئیس‌جمهور همان‌گونه که برای رای دادن، به آقای خاتمی گوش دادیم، حالا هم کنارتان خواهیم ماند/ ناامیدمان نکنید
✍️امتداد - لیلی رشیدی:
📌آقای رییس جمهور! یک‌سال از دور دوم و پنج‌سال از ریاست جمهوری شما گذشته، به دلایل مختلف دلم می‌خواست هنرمندان با شما دیدار کنند. دیداری نه رسمی و افطاری و ...
📌دیداری صمیمانه، مثل کمپین‌های تبلیغاتی شما هنگام رای‌گیری، مثل حرف‌های شما هنگام رای‌گیری، مثل حضور گرم و صمیمی همه‌ی ایرانی‌ها؛ نه فقط هنرمندان هنگام رای‌گیری.
📌دلم می‌خواست وقتی هنرمندان تئاتر سراسر ایران نامه نوشتند به وزیر شما و معاون هنری ایشان، برای حل یک مساله‌ی صنفی خیلی ساده، جوابی دریافت می‌کردیم. دلم می‌خواست همان موقع دیداری فراهم می‌شد. دلم می‌خواست با مردم ایران حرف می‌زدید. دلم می‌خواست مشکلات را می‌گفتید.
📌دلم می‌خواست بعد از پیروزی شما در انتخابات، هنرمندان را می‌دیدید... دیداری بی‌بهانه، بی‌بهانه‌ی افطاری و رسومات، دیداری صمیمانه...
📌با تمام این احوال و دلسردی‌ها که همه می‌دانیم که همه همچنان می‌دانیم که شما لابد می‌خواستید و نشد و شما می‌خواهید و نمی‌شود و امیدواریم که همچنان بخواهید و بلکه بشود؛ امیدوار به تحقق همه‌ی وعده‌های شما هستیم؛ آقای رییس جمهور.
📌اگر عذر کاری نداشتم به افطاری شما می‌آمدم. ما کنار شما خواهیم ماند. ما همان‌گونه که برای رای دادن به شما، به آقای خاتمی، محبوب‌ترین و صادق‌ترین شخصیت ایران گوش دادیم، حالا هم کنار شما خواهیم ماند تا لااقل کسانی که همیشه دلشان می‌خواست ایران عقب بماند و عرصه بر ایرانی‌ها تنگ‌تر و آزادی‌های‌شان اندک‌تر، خوشحال از تنها ماندن شما نشوند.
📌آقای رییس جمهور من به افطاری شما می‌آمدم ولی خوشحال نیستم. خوشحال از اوضاع و احوالمان نیستم. خوشحال از این نیستم که در چشمان کودکان‌مان هم امید کمرنگ است. خوشحال نیستم که معلمان‌مان و کارگران و کشاورزان و رانندگان و بازنشستگان و همه همچنان ناراضی از حقوق اولیه‌ی خود هستند. خوشحال نیستم از وضع ایران. خوشحال از خیلی چیزها نیستم آقای رییس جمهور. خوشحال نیستم که هر چیزی را که نمی‌خواهیم، میشود.
📌ولی من به افطاری شما می‌آمدم اگر شرایطش را داشتم تا به شما بگویم ما داریم دلسرد می‌شویم. آقای رییس جمهور ما شما را تنها نمی‌گذاریم به خاطر ایران. شاید به اجبار می‌خواهیم امید داشته باشیم. هنوز حرف‌های شما را یادمان نرفته. نمیدانم سه‌سال دیگر چه چیزی در خاطرم می‌ماند از شما و حرف‌های‌تان.
📌من به افطاری می‌آمدم تا بگویم از همه‌ی ممنوعیت‌ها. از همه کسانی که در بند هستند بی‌محاکمه. از کسانی که بی‌بهانه زندانند. از همه‌ی محدودیت‌ها خسته شده‌ایم اما امیدواریم هنوز... اما من شرمنده‌ی این مشکلات و شرمنده‌ی همه‌ی بی‌عدالتی‌هایم.
📌به افطاری شما می‌آمدم اگر شرایطش را داشتم، کنار شما می‌مانم، من هنوز اندک امیدی به تغییرات مثبت دارم، و امید به عقلانیت. امید به شخص نداریم، امید به تغییرات مثبت و امید به عقلانیت دارم.
📌نمیدانم سه‌سال دیگر چه‌چیز در خاطرم می‌ماند از شما و حرف‌های‌تان. نمیدانم سه سال دیگر رای خواهم داد؟ اما امروز باید بگویم در عین ناامیدی امیدواریم... ما را، مردم را، ناامید نکنید آقای رییس‌جمهور.
********************
⭕️ حسین زمان: آقای روحانی! من در مهمانی شما شرکت نمی‌کنم چرا که ساده‌ترین و ممکن‌ترین راه برای ابراز نارضایتی است از عملکرد شما
جناب آقای رئیس جمهور! ممنون از دعوت شما. از اینکه من را در حصر دیده‌اید و برایم دعوتنامه فرستاده‌اید سپاسگزارم.
جناب آقای روحانی سال گذشته در همایش تبلیغات انتخاباتی شما در کنار جمع کثیری از هنرمندان و مردم امیدوار به شعارهای انتخاباتی شما حضور داشتم. یادتان هست اصلی‌ترین شعار و خواسته مردم از شما چه بود؟ حتما به یاد دارید مگر میشود به خاطر نداشته باشید. همه در سراسر ایران از شما رفع حصر آقایان میرحسین موسوی، مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد را مطالبه کردند و شما وعده تحقق این خواسته و بسیاری از خواسته‌های دیگر مردمی را دادید. مردم به شما اعتماد کردند و در این میان هنرمندان کم هزینه پرداخت نکردند. من از حضور در مهمانی افطار شما معذورم نه صرفا به دلیل اعتراض به هزینه‌ای که میتواند جای دیگری خرج شود زیرا اگر این مهمانی ساده برگزار شود بهانه خوبی است برای دیدار اهالی فرهنگ و هنر با رئیس جمهور و طرح مستقیم مسائل و مشکلات با ایشان که بسیار هم ضروری است.
آقای روحانی، من در مهمانی شما شرکت نمی‌کنم چرا که ساده‌ترین و ممکن‌ترین راه برای ابراز نارضایتی است از عملکرد شما. من از شما دلخور و دلگیرم و به همین دلیل دعوت شما را نمی‌توانم بپذیرم.
آقای روحانی اطرافیان شما می‌گویند مگر آقای روحانی چکار باید میکرده که نکرده است؟ ساده‌ترین کاری که می‌توانستید و نکردید صادقانه حرف زدن با مردم بود. مردم شما را به این مسند نشاندند و شما باید قبل از هر کس به مردم جوابگو باشید. چرا با صداقت و شجاعت به مردم نمی‌گویید که چه کسانی مانع از انجام تعهدات‌تان به مردم هستند؟
آقای روحانی ما به تعهدات‌مان عمل کردیم و هزینه‌های سنگین پرداختیم، سرزنش شدیم و مورد سوال قرار گرفتیم. امروز محافظه‌کاری و مماشات از جانب شما و دولتمردان‌تان قابل قبول نیست. هنوز فرصت دارید در عمل به مردم ثابت کنید خود را ملزم به انجام تعهدات‌تان میدانید. من اگر جای شما بودم حقایق را به مردم می‌گفتم ولو به قیمت عزل شدنم چرا که آبرویم نزد مردم برایم از هر چیز ارزشمندتر بود. این اندک اعتماد هم اگر از بین برود عملا پشتوانه مردمی‌تان را از دست خواهید داد و بدون حمایت مردم موفق نخواهید شد.
*******************
✅دولت آبادی: به رای خود احترام می‌گذارم
📌محمود دولت آبادی در یادداشتی درباره تحریم افطاری رییس‌جمهور از سوی هنرمندان نوشت:
📌برخی از هنرمندان اعلام کرده‌اند که در میهمانی افطار رییس‌جمهور شرکت نخواهند کرد. من عملکرد هیچ شخصیتی را تعیین نمی‌کنم و معمولا هم در هیچ گروه و دسته‌ای نبوده و نیستم.
📌من به حسن روحانی رای داده‌ام و به همین رای که دادم، احترام می‌گذارم. بنابراین من دعوت ایشان را برای افطار پاسخ خواهم داد. دیگران هم هر کاری می‌خواهند انجام دهند به خودشان مربوط است چرا که معتقدم هر شخصیتی یک دید مختص به خود دارد.
📌به نظر من حسن روحانی تا آنجا که توانسته برای پیشبرد اهداف و برنامه‌هایش کوشش کرده است. شاید در رسیدن به برخی از این هدف‌ها موفق نشده باشد که البته موفق هم نبوده اما من ضمن آنکه با بستانکاری‌های خودم از این سیستم باقی می‌مانم در عین حال به رای خود نیز احترام می‌گذارم و در این مهمانی حضور خواهم یافت و امیدوارم که شرایط بهتر شود
********************
فقط تحریمی ها بخوانند
کیوان مهرگان
به سنت هر ساله همه روسای جمهور، حسن روحانی با رعایت تمام پروتکل ها، گروهی از هنرمندان را دعوت کرد تا یک افطار با هم باشند. حرف بزنند و گفت و گو کنند. برخی از هنرمندان که به صورت غیرعلنی دعوت شده اند، با علنی کردن دعوتنامه ها و با هشتگ یکسان «#ما_به_افطاری_نخواهیم_رفت»، به دلیل وضع اقتصادی نامناسب مردم، این دعوت را رد کردند و تیتر گزارش رسانه های مخالف دولت شده اند.
1 :در این اتفاق یک رفتار بی ادبانه و به دور از آداب معاشرت در علنی کردن دعوتی غیرعلنی رخ داده؛ هنرمندان محترم تحریمی اگر بنایشان بر نرفتن بود، می توانستند از ابتدا دعوتنامه را نپذیرند و امضایشان را پای برگه دریافت دعوت نامه نگذارند.
2کیست که امروز نگران اوضاع کشور و وضعیت اقتصادی مردم و جامعه نباشد؟ هرکسی هرجا که هست هرکاری می تواند یا از دستش برمی آید، انجام می دهد تا خسارات بی تدبیری ها کمتر شود حتی در حد انتقال چهره به چهره مشکلات به رییس جمهور... 3 . کاش برای پرهیز از غیر نمایشی بودن این اعتراض، برای بیان مطالباتان درخواست وقت می کردید. آیا کسی جرات می کرد به شما تریبون ندهد؟ سینه سپر می کردید حرفتان را می زدید. به گوشه ای خزیدن و یک هشتگ زدن که هنر نمی خواهد.
4- با این منطق که شما دارید انتظار می رود نام شما را دیگر در هیچ پروژه سینمایی،سریال یا تاتر نبینیم. چون تا وقتی سفره مردم خالی است چه نیازی به ساخت فیلم و سریال وتاتر است؟
5 برای راستی آزمایی ادعای نگرانی برای سفره خالی مردم درخواست می کنم صداقت به خرج بدهید 50 درصد دستمزدهای سال گذشته تان را به برای پر کردن سفره های مردم بگذارید. هستید؟ محال می دانم.
6 می توانستید بیایید شماره خزانه دولت که در دسترس عموم است پول شام و افطارتان را به خزانه برگردانید.
7 همه موارد بالا را گفتم که فقط نشان بدهم گنجشکی که رنگ می کنید نمی توانید جای قناری به ملت قالب کنید. اعتراض کردن هم آدابی دارد که متاسفانه شماها بلد نیستید
**************************
مهناز افشار، بازیگر پرکاری که "آتش‌بس" یکی از مهمترین فیلمهای کارنامه او در سینماست و این روزها سریال "گلشیفته" را در شبکه سینمای خانگی دارد، یکی از این افراد است. او در اینستاگرام و توییتر خود عکس دعوتنامه‌اش را در کنار عکس آتنا دائمی، زندانی سیاسی منتشر کرد و نوشت:
"با تشکر از دعوت حضرتعالی از شما می‌خواهم به جای من آتنا دائمی فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی را که به تازگی در زندان قرچک ورامین ۳۰ ساله شده و اکنون در زندان اوین به سر می‌برد را دعوت کنید. او جنایتکار نیست فقط برای حقوق انسان‌ها در این سرزمین تلاش کرده".
آناهیتا همتی، بازیگر تئاتر و سینما و تلویزیون که این روزها تئاتر "شلیک به تئاتر شهر" را بر صحنه دارد در صفحه اینستاگرامش با اشاره به فقر و سفره خالی مردم و وضعیت استان سیستان و بلوچستان نوشت:
"آقای رئیس‌جمهور من به افطاری شما نخواهم آمد....سفره ما مردم ایران روز به روز خالی تر میشود... بیماری و فقر در استان های سیستان و بلوچستان روز به روز بیشتر میشود.... وضعیت زلزله زده ها، سالهای سال به همین منوال باقی مانده است (زلزله بم و حالا کرمانشاه) آب و هوایی که در بیشتر استان ها غبار آلوده است و هموطنان کوردمان روزی نیست که عذاب نکشند، کوله برانی که با شلیک کشته میشوند. حتی اسب هایشان تیرباران میشوند. وضعیت زنان در هر حوزه ای که فکرش رو بکنید، روز به روز اسفبار تر میشود....وضعیت اسید پاشی و قوانین عقب افتاده درست نشده...بیماریهایی که خانواده ها برای پول دارو به هر جایی التماس میکنن و حاضرن تن به فروختن اعضای بدن خود بدهند... هنرمندانی که ممنوع هستند، هنری که سانسور میشود، آدم هایی که حذف میشوند. سرپنجه آهنینی گلویمان را سالهاست که سخت میفشارد، در حال خفه شدنیم .واقعا در چنین شرایطی که من و مردم با فقر دست و پنجه نرم میکنیم، در حالیکه کوچکترین اعتراضی هم سرکوب میشود ، برای خودم حضور در چنین مکانی را جایز نمیدانم."
******************
حسین پاکدل در یادداشتی نوشت: آقای رئیس جمهور سلام،
*به دعوت محترمانه افطار شما احترام می‌گذارم؛برای این که شما انسان مؤدب و واقع‌بینی هستید. برای این که در بزنگاهی تنگ به شما رأی داده‌ام و پای رآی و نظرم محکم ایستاده‌ام.
*برای این که مبلغ امید و نشاط و از همه مهمتر شفافیت و مسئولیت‌پذیری هستید.
* برای این که الان فقط و فقط نقدکردن شما و اعتراض کردن به شما هزینه ندارد؛ حتی گاه ناسزا گفتن به شما سود هم دارد.
*برای این که با تمام محدویت‌ها تلاش می‌کنید به وعده‌های خود عمل کنید. برای این که اراده و نیّت شما بستن و حصر افراد و محدود کردن فضای آزاد نیست.
* برای هزار دلیل ریز و درشت دیگر و برای صدها هزار انتقادی که به عملکرد شما و دولت تدبیر و امید دارم و چنان فضایی فراهم کرده‌اید که راحت می‌توانیم بگوییم.
*براى این که دیگر براى ناراحت شدن و به هم پریدن مطلقاً فرصت نداریم. گردباد حادثه نزدیک است.
* از دوستان من که دعوت شما را پس زدند ناراحت نشوید. از وضع پیش آمده که محصول بصیرت آقایان است مثل همه ما دلشان خون است منهی فقط به شما میتوانند گلایه کنند.
*روزهای سختی در راه است. مجبوریم پشت هم باشیم.
پایدار باشید!
**************************
واکنش امیرمهدی ژوله به میهمانی افطار رییس جمهور
*********************
واکنش جمشید مشایخی به تحریم افطار رییس جمهور توسط برخی از بازیگران
**********************
پرستو گلستانی، بازیگر سینما و تلویزیون که حضورش در دهه هفتاد شمسی پررنگتر بود در سریال‌هایی مانند همسران عطر گل یاس و پدر سالار و فیلمهایی مانند همسر و مجنون حضور داشته است در اینستاگرامش آورده:
"وقتی مردم ما به سختی زندگی میکنند و حتی دسته ای از مردم سفره سحریشان خالی است ؛این افطاری ها از گلویم پایین نمیرود، پس نخواهم آمد .دور هم میل بفرمایید ،شاید کمی هم در دلتان هنگام اذان به فکر افطاری دردمندان افتادید."
*******************
ازاده نامداری
به نظرم خیلی چیزهارو باید گفت، چون ما هرکدوممون به عنوان یه شهروند مسئولیم، غرض اینکه امروز درصفحه برخی دوستان هنرمندم دیدم که دعوت افطار رئیس جمهور رو رد کرد بودن، با دلایلی مثل مشکلات معیشتی مردم و یا عمل نکردن به وعده‌های رئیس جمهور قبول دارم ما مطالباتی داریم که به سرانجام نرسیده وهمه ما درد مردم رو میفهمیم ما هم از مردمیم ما هم درد میکشیم و میدونیم با اتفاقات جهانی سال بحرانی رو درپیش داریم. آیا دراین بحران باید کنار هم بایستیم تا بحران رو طی کنیم یا دائما حرف از یأس و نشدن بزنیم؟ به این فکر کردین با این کار چه کسانی رو درداخل و خارج کشور خوشحال میکنیم؟ آیا ما دنبال ازهم گسیختگی هستیم؟ آیا اسم این کار سطحی نگری نیست؟ شما از دردهای آشکار و پنهان رئیس جمهور بی خبرید؟ ازاین همه تلاش برای ماندن دربرجام، آیا حقشونه با این رفتارهای سطحی خستگی رو به تنشون بذاریم؟مردم چشمشون به هنرمنداشونه. من کارمند جایی نیستم، ارتباطی هم با دولت محترم ندارم اما به عنوان یه شهروند تا پایان دوره دوم آقای روحانی از رأیم دفاع میکنم. چندپاره شدن،از هم گسیختگی حق مانیست، ما ایرانی هستیم و کشورمون رو دوست داریم."
*******************
پرویز پرستویی بازیگر فیلمهای ماندگاری چون آژانس شیشه‌ای، مارمولک و روبان قرمز که ضمن برخی انتقادات، بلند شدن صدای نظرات مخالفی از این دست را غنیمت می‌داند، نوشته است:
"ضمن سپاس از دعوت حضرتعالى به عرض میرساند که با توجه به شرایط بد اقتصادى و روحى مردم کشورمان باور این حقیر بر این استوار است که چنین گرد هم آیى هایى که مستلزم صرف هزینه هاى زیاد است (و تعدادشان هم کم نیست) شاید حداقل از نگاه بنده و تعدادى از همکارانم چندان ضرورى نباشد. نیک میدانم که هدف شما از این مهمانى افطار شنیدن حرف ها و بیان مشکلات جامعه هنرى از زبان آنهاست. اما تجربه چند سال اخیر نشان داده که شما حتى بیش از ما به این مشکلات واقفید و آنها را به بهانه هاى مختلف بیان میدارید. اما ظاهرا ما باید فقط دلخوش باشیم که شما در کنار ما هستید و این مشکلات را میدانید و میگویید. چرا که ظاهرا شما هم دنبال گوش شنوایى هستید که مشکلات را حل کند و از این نظر دقیقا مانند مایید. درخواستهاى ما و سایر اقشار مردم اینروزها چندان تفاوتى با هم ندارد. همه در یک کشتى هستیم و چشم امید به شجاعت و عمل گرایى ناخدا بسته ایم. باشد که به صخره نا امیدى برنخوریم که سخت ترین صخره ها است. در پایان اضافه میکنیم که شاید اگر شما رییس جمهور نبودید اکنون همین امکان براى ابراز نظر نیز فیلتر شده بود و همین کوچک هم نتیجه راى به شماست.اینها را درک میکنیم و ممنونیم اما شما هم ما را درک کنید."
*****************
هادی حجازی‌فر:
جنابِ آقای روحانی . سلام و خسته نباشید . خوشحالم که در دوره شما و بواسطه شعارهای انتخاباتی و مرام و مشیِ تان نقد رییس جمهورِ حی و حاضر و در قدرت ، تقریبا تبدیل به عادی ترین اتفاقِ ممکن شده است . (نقد و نابود کردنِ اسبق ها که هزینه نداشته و ندارد و تازه ارزشِ افزوده هم دارد) . دیگر مثل خیلی قبل ترها و کمی قبل ترهایش مخالفت و نقد با تصمیم ها و رویکردهای رییس جمهور ، تقدس زایی و مستوجبِ ردگیری و برخورد و شلاق و حبس نیست . ناراحت نباشید و لطفا به آقای نوبخت بگویید کنایهِ شاید درستِ اردیبهشتِ سالِ گذشته را نزند . آنهایی که باید بدانند می دانند و اگر برای حضور در دایره انصاف خود را وادار به مطالعه در واقعیت ها و نه موج های موسمی کرده اند براحتی میتوانند تلاشهای شما را ببینند . خواه موفق یا شکست خورده . من اعتراضِ برخی از همکارانم را در اجابت نکردنِ دعوت به مراسم افطاری از همین قِسمِ مذکور میدانم . این حرکت نشانه ای از موفقیتِ دولتِ شماست . برایِ گفتگو یک چای در یک بعد از ظهرِ غیر ماه رمضان هم کفایت میکند .نیامدن به مهمانیِ افطار رییس جمهور و اعلامِ رسمیِ آن و نه بهانه سرماخوردگی و در سفر بودن آوردن ، یک لحظه تاریخی در مردمسالاری این کشور است . امیدوارم این جسارت و توانِ آزاده بودن ما در دولت های آینده با گرایشِ متفاوت و همچنین در برابرِ دستگاههایِ دیگری که باید به مردم پاسخگو باشند، ادامه دار باشد و تبدیل به یکی‌از حرکت های تقطیع شده و کاملا بی خطر نشود تا خدای نکرده تفسیر به تطهیر کردن خودمان در برابرِ اعتراض های اخیرِ اجتماعی نشود . در نهایت امیدوارم دولت ضمن به رسمیت شناختنِ این اعتراض و نه پُر کردن سالنِ ضیافت افطاری اَش ، از کنار این اتفاق بگذرد و با یک اعلانِ رسمی هزینه این مراسم را به نهادهای خیریه و حمایتی واگذار کرده و رسمِ برپایی اینگونه همایش ها در حکومتی که داعیه پیروی از سیره علی (ع) را دارد از بیخ بخشکاند