آشنایی باجنبشهاي حامی حقوق همجنسگرايان ورنگین کمانی ها

كارل هاینریش اولریشز (Karl Heinrich Ulrichs) حقوقدان آلمانی جزو اولین كسانی است كه برای حقوق همجنسگرایان در اذهان عمومی و در عرصه ی قانونگزاری مبارزه آغاز كرد. وی در سال 1867 میلادی در روز حقوقدانان در حضور 500 تن از اعضای جامعه ی حقوقدانان خواست حق ازدواج برای همجنسگرایان را طرح كرد. هرچند كه سخنان او با مخالفتهای شدید روبرو شد، اما شاید بتوان سخنرانی او را سرآغاز جنبش همجنسگرایان نامید.

نخستین تشكل همجنسگرایان در آلمان با تشكیل “كمیته ی علمی-انسانگرا“ توسط پزشك آلمانی ماگنوس هیرشفلد (Magnus Hirschfeld) در سال 1897 بنیانگزاری شد.

این تشكل كه نزدیك به 500 عضو داشت، بدون اینكه مشخصا اعلام كند كه به جنبش همجنسگرایان تعلق دارد، تلاش كرد تا با ارائه ی دلایل علمی به پاراگراف 175 در قانون جزائی آلمان اعتراض كند . پاراگراف 175 ، همجنسگرایی را جرم می شناخت و مجازات زندان از 5 ماه تا 6 سال برای آن در نظر می گرفت. از سال 1919 به بعد انجمنهای گوناگونی تحت عنوان “انجمن دوستی“ و یا “كانون دفاع از حقوق بشر“ تشكیل شد. موفقترین نمونه همین كانون دفاع از حقوق بشر بود كه در سال 1924 در جمهوری وایمار بیش از 12000 عضو داشت.در پایان جمهوری وایمار تعداد اعضا به 48000 نفر رسیده بود. همچنین گروههای دفاع از حقوق همجنسگرایان در سوئیس، اتریش، چكسلواكی، آمریكا، آراژانتین و برزیل در همین دوره تشكیل شدند. این كانون علاوه بر اجرای مراسم فرهنگی و روشنگری ، فعالیتهای سیاسی و مطبوعاتی میز انجام می داد و حمایت از اعضای همجنسگرای خود را جزو مهمترین وظایف خود بشمار می آورد. بعد از به حكومت رسیدن هیتلر در آلمان ، این تشكیلات متلاشی شد و مركز ثقل فعالیتهایش به آمریكا منتقل شد. 

 در سال 1951 تشكلی بنام Mattachine Society توسط مردان همجنسگرا در آمریكا بوجود آمد

و در سال 1955 تشكل

 Bilitis Daughters of توسط زنان لزبین تشكیل شد . 

این تشكلها علاوه بر اینكه بطور مشخص برای حقوق همجنسگرایان تلاش می كردند ، از آنجا كه می دانستند حركت آنها چه در عرصه ی اجتماع و چه در عرصه ی سیاست باید مطرح شود تا به خواسته هایشان توجه شود، حركتی اجتماعی- سیاسی بودند كه بعد تحت فشار دوران مك كارتیسم ، بناچار فعالیتهای سیاسی را كنار گذاشت و فقط در حد تشكیل كلوپها در میان اعضای خود به فعالیتهایش ادامه داد ، اما از عرصه ی فعالیتهای اجتماعی به كنار گذاشته شد. این وضعیت تا اواسط دهه ی شصت ادامه داشت تا اینكه در این دوران بعنوان بخشی از جنبشهای اعتراضی زنان، سیاه پوستان و دانشجویان مرحله ی نوینی از فعالیتهای اجتماعی سیاسی خود را از سر گرفت. 

در تاریخ 28 ژوئن 1969 بعد از حمله ی پلیس به یك كافه ی همجنسگرایان، حركتهای اعتراضی همجنسگرایان رادیكالیزه شد و بمدت سه روز در مقابل آن كافه به تظاهرات و اعتراض پرداختند. با اوج گیری جنبش چپ تشكلهای جدیدی تحت عنوانهای Gay Liberation Front  و

Gay Activists Alliance  شكل گرفت. 

در تاریخ 1 مای 1970 تشكیلاتی تحت عنوان Radical Lesbians با اجرای آكسیونها اعتراضی و با اعلام حركتی بنام “ لزبینیسم سیاسی“ ، بطور غیر منتظره ای در كنگره همبستگی زنان  حضور پیدا كرد و توجه افكار عمومی را به خود جلب كرد .  

در همین دوره جنبشهای اعتراضی همجنسگرایان دوباره در اروپا شدت گرفت .

برای مثال در آلمان فیلمساز آلمانی بنام Rosa von Praunheim با ساختن فیلمی بنام “ همجنسگرا بیمار نیست، بلكه وضعیت جامعه ای كه او در آن زندگی می كند بیماراست“ كه از تلویزیون آلمان پخش شد و در آن از زاویه ی سیاسی اجتماعی به این معضل پرداخته بود و انتقاد شدیدی به دو دوزه بازی دستگاه دولت و ارگانهای مذهبی كرده بود، علیرغم اینكه با برخوردهای شدید محافظه كاران مسیحی روبرو شد، از حمایت همجنسگرایان برخوردار شد و جنبش همجنسگرایان را به فعالیت بیشتری در زمینه ی سیاسی و اجتماعی سوق داد.

همجنسگرایان اروپا و آمریكا با تحمل هزینه های سنگینی كه از از دست دادن شغل گرفته تا انزوای اجتماعی و مقابله دستگاه سیاسی و نهادهای مذهبی ، نه تنها توانستند به تغییر قوانین یاری رسانند، بلكه موفق شدند تا برابری حقوقی با دگر جنس گرایان را نیز بدست آورند و در عین حال جایگاه اجتماعی خود را استحكام بخشند. امروز جنبش همجنسگرایان ، از وجه سیاسی خود فاصله گرفته ، چرا كه توانسته حقوق سیاسی خود را بدست آورد.

همجنسگرایان هر سال در برلین و هامبورگ و همچنین در كشورهای دیگر با برگزاری Christopher day به خیابانها می آیند و هر سال حضور خود را كه یادآور مبارزات دردناك گذشته است اعلام می كنند و پیروزیشان را جشن می گیرند. در این جشن بسیاری از دگر جنس گرایان نیز شركت می كنند و حضور چندین میلیونی جوانان همجنسگرا و غیر همجنسگرا در این كارناوال شادی براستی دیدنی است.

"گردآوری وتدوین : مهران حمیدی "

کانال تلگرام https://t.me/iranianLGBTQrights

پیامگیر تلگرام: @sjktamas